Περί ηλεκτρονικής - γραφειοκρατικής - συνταγογράφησης

ΠΡΟΣ
ΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ

Κοινοποίηση: ΓΡΑΦΕΙΟ ΔΙΟΙΚΗΤΗ

26/12/2010

Αγαπητή κυρία Αντωνοπούλου γεια σας,

Με ευκαιρία την διευκρινιστική εγκύκλιο Ι.Κ.Α Αρ.Πρωτ .: Γ55/816 την οποία κυκλοφορήσατε στις 20 Δεκεμβρίου 2010 και που αφορά την θεώρηση των συνταγών,

«Με το παρόν διευκρινίζεται ότι η θεώρηση των συνταγών των οποίων το κόστος ξεπερνά τα 150,00 ευρώ καθιερώθηκε με τον Ν. 3846/2010 και ισχύει για όλες τις συνταγές που υπερβαίνουν το εν λόγω ποσό ανεξάρτητα από το είδος των συνταγογραφούμενων φαρμάκων».

θα ήθελα να σας πληροφορήσω, ότι σε δύο περιπτώσεις που αντιμετώπισα σαν ασφαλισμένος του Ι.Κ.Α μέχρι αυτή τη στιγμή την απόφαση του παραπάνω νόμου, οι ελεγκτές γιατροί του Ι.Κ.Α δεν μου υπέγραφαν την συνταγή ζητώντας μου να πάω στο φαρμακείο πρώτα, να μου γράψει την αξία των φαρμάκων ο φαρμακοποιός και μετά να την θεωρήσουν.

Δεν μπορώ να κρίνω το περισσότερο θλιβερό. Οι ελλιπείς διευκρινήσεις που δίνεται σαν διοίκηση, η η διαστροφή που επικρατεί γενικά στο Ελληνικό Δημόσιο που σαν μόνιμο σκοπό και στόχο έχει να βασανίζει αυτούς που τολμούν να συναλλάσσονται μαζί του;

Είμαι εργαζόμενος και δυστυχώς για μένα πάσχω από μια ασθένεια που απαιτεί την συνεχή λήψη φαρμάκων. Όπως ελπίζω να καταλαβαίνετε, δεν είναι καθόλου εύκολο να παίρνω συνεχώς άδεια από την εργασία μου για να ικανοποιήσω την επιθυμία του κάθε υπαλλήλου σας. Δηλαδή να πηγαινοέρχομαι στους ελεγκτές και το φαρμακείο κάθε φορά που συνταγογραφούν. Δεν πιστεύω δε ότι ισχύει αυτό και ότι ο νομοθέτης είναι τόσο κουτός. 

Αντίθετα πιστεύω ότι οι ελεγκτές γιατροί δεν έχουν ενημερωθεί σωστά από την Διοίκηση τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να ασκούν τον έλεγχο. Δηλαδή, από ποια επίσημη πηγή του Ι.Κ.Α πρέπει να πληροφορούνται την αξία των φαρμάκων. Διαφορετικά δεν ασκείται κανένας έλεγχος και δεν έχει κανένα νόημα η υπογραφή του ελεγκτή αν τις τιμές των φαρμάκων τις αναγράφουν οι φαρμακοποιοί.

Συνεχίζοντας, θα ήθελα να σας πω, ότι και αυτό το μέτρο του νόμου το κρίνω απόλυτα αναποτελεσματικό και γραφειοκρατικό. Είναι χάσιμο χρόνου γιατρών και ασθενών. Τον έλεγχο θα πρέπει να τον επικεντρώσετε στις ποσότητες των φαρμάκων και στην συχνότητα που διακινούνται κατά πρώτο και κατά δεύτερο λόγο στην αξία. 

Οι μεγάλες ποσότητες διαμορφώνουν και μεγάλες αξίες. Αυτού του είδους ο έλεγχος όμως δεν μπορεί να διενεργηθεί σ’ αυτό το στάδιο από τον ελεγκτή γιατρό ο οποίος επιπρόσθετα, δεν μπορεί να αμφισβητήσει την αυθεντία του συναδέλφου του για τα φάρμακα τα οποία χορηγεί στον ασθενή του, ειδικά όταν πρόκειται και για γιατρούς με τελείως διαφορετικές ειδικότητες.

Με τιμή

Βιρβίλης Πέτρος

Οικονομολόγος