Άρθρο της Φωτεινής Γιαννοπούλου
Συμπληρώνονται
τούτες τις ημέρες, τρία χρόνια
Αυτοδιοικητικής πορείας, στο νέο
Καλλικρατικό Δήμο Φυλής, που συνένωσε τους πρώην Δήμους Άνω Λιοσίων, Ζεφυρίου και Φυλής.
Το
εγχείρημα του Καλλικράτη, με τον τρόπο που εφαρμόσθηκε, βιαστικά και
απρογραμμάτιστα, δεν απέδωσε τα αναμενόμενα. Ειδικά για τις δικές μας περιοχές,
με τα μεγάλα περιβαλλοντικά, οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, όχι μόνο δεν
βοήθησε, αλλά επιδείνωσε ότι προϋπήρχε.
Ο κύριος
στόχος του, που ήταν η εξομάλυνση τοπικών ανισοτήτων και διαφορών δεν επετεύχθη.
Ο ένας μεγάλος, και ισχυρός Δήμος, δεν έχει
λειτουργήσει ακόμα. Αντίθετα, με την πολιτική που ακολούθησε αυτά τα τρία
χρόνια η σημερινή Διοίκηση, ο Δήμος
Φυλής αποτελεί τον πλέον αδύναμο κρίκο της Αυτοδιοίκησης στην Περιφέρεια
Αττικής. Πλήρως εξαρτημένος από τα αντισταθμιστικά του ΧΥΤΑ, έρμαιο του
Περιφερειάρχη και του ΕΣΔΝΑ, έχει “καταφέρει” να παγιώσει τον τελευταίο χρόνο
την καθυστέρηση της μισθοδοσίας των εργαζομένων, που βλέπουν τη ζωή τους να
συνθλίβεται μέσα σε αυτές τις συνθήκες.