Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες (του Δημήτρη Ανυφαντάκη)

Το θέμα της αναπηρίας αφορά όλους τους τομείς πολιτικής. Ενιαίος συνδυασμός και διάχυση της διάστασης της αναπηρίας σε όλες τις πολιτικές, με ισότιμη συμμετοχή στο διάλογο της πολιτείας και των αντιπροσωπευτικών οργάνων των Α.μ.Ε.Α., πρέπει να αποτελεί κεντρικό στόχο κάθε εθνικής ή τοπικής προσπάθειας για την χωρίς περιορισμούς ένταξη και αυτόνομη διαβίωση των ανθρώπων αυτών σε όλες τις κοινωνικές δομές και δραστηριότητες.

Το σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα οφείλει να αντικαταστήσει το ασφυκτικό και ρατσιστικό μοντέλο διαχείρισης της αναπηρίας ή/και της διαφορετικότητας, θέτοντας στόχους μάθησης σε κάθε βαθμίδα και δυνατότητα προσαρμογής του σχολείου στις ανάγκες των μαθητών και των γονέων, των κλίσεων, των ενδιαφερόντων και της δημιουργικότητας όλων των μαθητών.

Μέτρα όπως η θέσπιση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης των παιδιών με αναπηρία, η δημιουργία ειδικού νομικού πλαισίου για την απασχόληση και την κατάρτιση ατόμων με αναπηρία, η ένταξη των Α.μ.Ε.Α. στο σύστημα του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος και η αναμόρφωση της επιδοματικής πολιτικής με βάση τη βαρύτητα της αναπηρίας, η πρώιμη διάγνωση – έγκαιρη παρέμβαση ως βασικότερος άξονας αποτελεσματικότερης αποκατάστασης και ένταξης.

Επίσης, οι στοχευμένες φορολογικές ελαφρύνσεις για τους ανθρώπους με αναπηρία και τις οικογένειές τους, οι ασφαλιστικές ρυθμίσεις και η δημιουργία θεσμικού πλαισίου για την ανάπτυξη συμπράξεων, στο πλαίσιο του κοινωνικού δικτύου παρέμβασης, μεταξύ των φορέων της τοπικής αυτοδιοίκησης για τη δημιουργία υπηρεσιών μικρής κλίμακας (κέντρα ημερήσιας φροντίδας, συμβουλευτικοί σταθμοί και άλλα).

Τέλος, η αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας στα άτομα με χρόνιες παθήσεις, πρέπει να αποτελέσουν στρατηγικούς στόχους για την εξασφάλιση της ισότιμης συμμετοχής στη μάθηση για όλα τα παιδιά, μέσα από ένα δημόσιο σύστημα Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, ενσωματωμένο στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, με προσανατολισμό το μέλλον του μαθητή, αξιοποιώντας τις νέες τεχνολογίες και δίνοντας προτεραιότητα στην επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση των παιδιών με αναπηρία.

Η ομαλή ένταξη των μαθητών αυτών στο κοινωνικό σύνολο είναι ζήτημα κοινωνικής ευαισθησίας και η εκπαίδευση εδώ οφείλει να αποτελέσει τον ανοιχτό δρόμο που θα κάνει τους ανθρώπους αυτούς μέλη μιας κοινωνίας δίκαιης, που θα δίνει δουλειά και ασφάλεια σε όλους.

Δημήτρης Α. Ανυφαντάκης
Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Φυλής
(τοπικός σύμβουλος Άνω Λιοσίων)
Εκπαιδευτικός Π.Ε. (Δάσκαλος)