Για να μπορέσω κι εγώ να δώσω μια επαρκή απάντηση στο ερώτημα, πως μπορεί σήμερα να ζήσει μια οικογένεια στην Ελλάδα της κρίσης με 500 ευρώ, όταν μονάχα ένας μέλος της ακόμα εργάζεται, θα πρέπει να σας κοιτάξω πρώτα-πρώτα και τον καθένα ξεχωριστά στα μάτια και να σας ρωτήσω: Πόσο ευτυχισμένος μπορεί να αισθάνεται ένας άνθρωπος που ενώ ακόμα έχει εργασία, ωστόσο δεν κερδίζει αρκετά ή κερδίζει ελάχιστα, για να ξεφύγει από τα όρια της φτώχειας.
Η φτώχεια, αγαπητοί φίλοι, είναι μια σχετική έννοια. Φτωχοί δεν είναι μόνο οι άνεργοι. Φτωχοί είναι κι εκείνοι που το επίπεδο ζωής τους, είναι κατά πολύ κατώτερο από το επίπεδο ζωής που απολαμβάνουν όσοι έχουν μια επιθυμητή εργασία με βάση τα προσόντα τους και τις προσδοκίες τους.
Στο Δήμο μας, είναι ήδη το 60% των συμπολιτών μας άνεργο και έχει εισόδημα, λιγότερο από αυτό του μέσου εισοδήματος της χώρας μας. Ας κοιταχτούμε λοιπόν πάλι στα μάτια, ας κοιτάξουμε και το μέλλον των παιδιών μας, που αν και με προσόντα, μόρφωση και με ευγενική ψυχή, καταδικάζονται κι αυτοί στην ανεργία και τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Υπάρχει μια πυραμίδα στις ανθρώπινες ανάγκες, που ξεκινά από τις βασικές ανάγκες της τροφής και της στέγασης, της ιατρικής περίθαλψης, της μόρφωσης και των άλλων αναγκών και καταλήγει στις υψηλότερες ανάγκες, της κοινωνικής αποδοχής και της αυτοεκτίμησης. Επίσης όμως υπάρχει η υψηλότερη όλων των άλλων ανάγκη, της προσωπικής ολοκλήρωσης, όταν δηλαδή ο άνθρωπος νοιώθει πλήρης, επαρκής και ευτυχισμένος.
Πως όμως θα ικανοποιήσει κανείς την υψηλότερη ανάγκη, όταν στερείται του δικαιώματος της εργασίας και της τροφής, όταν στερείται του δικαιώματος στην υγεία και στην προστασία γενικότερα.
Πως μπορεί να μην αισθάνεται κανείς πραγματικά φτωχός, όταν είναι ήδη μακροχρόνια άνεργος ή υπαμείβεται για την εργασία του; Θα πρέπει να το πούμε καθαρά και χωρίς περιστροφές. Η περιοχή μας είναι, χωρίς να ευθυνόμαστε εμείς γι’ αυτό, υποβαθμισμένη και εξαιτίας του υψηλού δείκτη ανεργίας που υπάρχει.
Θα πρέπει λοιπόν να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας και να αναλάβουμε συντονισμένα δράση. Το οφείλουμε στους εαυτούς μας και στα παιδιά μας.
- Δράσεις κατάρτισης, επιδοτήσεις απασχόλησης για τους ανέργους ή τους υποαπασχολούμενους στον Δήμο μας.
- Ενίσχυση της ίδρυσης και λειτουργίας κοινωνικών επιχειρήσεων για την προώθηση της ένταξης και απασχόλησης ατόμων σε κίνδυνο κοινωνικού αποκλεισμού.
Πρέπει να πούμε τη μεγάλη και σκληρή αλήθεια. Δεν είμαστε και ούτε θα πρέπει να αισθανόμαστε ευτυχείς, όταν μια τετραμελής οικογένεια, αναγκάζεται να ζει με μισθό των 500 ευρώ.
Με τον έναν ή άλλον τρόπο, είμαστε όλοι μας κοινωνικά αποκλεισμένοι και εξοστρακισμένοι, όταν με ένα εισόδημα των 500 ή 700 ευρώ, δεν μπορούμε να συμμετέχουμε σε έναν κοινωνικό τρόπο ζωής, όταν δεν περισσεύουν χρήματα για να συμμετέχουμε σε ένα ευρύ φάσμα κοινωνικών εκδηλώσεων, όταν θα πρέπει να υπολογίσουμε και το παραμικρό έξοδο.
Νομίζω ότι η παράταξή μας, ως πραγματική «ΕΝΟΤΗΤΑ ΠΟΛΙΤΩΝ», έχει τη θέληση και την πίστη να συμπαρασταθεί στον ανήμπορο συνάνθρωπο με πράξεις και όχι με λόγια κενού περιεχομένου. Το πράττει ήδη και θα το πράξει ακόμα πιο έντονα και συστηματικά στο μέλλον, εφόσον κι εσείς αγκαλιάσετε την προσπάθειά μας, για ένα καλύτερο και πιο ελπιδοφόρο αύριο στον Δήμο μας.
Εσείς κι εμείς,
Εμείς κι εσείς,
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ!
Πάλλη Κυριακή
Οικονομολόγος
Υποψήφια Δημ.
Σύμβουλος με την
«ΕΝΟΤΗΤΑ ΠΟΛΙΤΩΝ»
Υποψηφίου Δημάρχου
Φυλής,
Σάββα Σάββα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου