Το Μεσοπρόθεσμο και ο εφαρμοστικός Νόμος...

Όσο η Ισλανδία καταφέρνει και ξεφεύγει απο τα νύχια του ΔΝΤ και του Ευρώ, σώζοντας ΜΟΝΗ ΤΗΣ την οικονομία της, υποτιμώντας το νόμισμά της κατά 50%, (δεν χρειάστηκε τελικά τόσο, οπότε η υποβάθμιση σταμάτησε στο 30%) και αφήνοντας τις τράπεζες της να χρεοκοπήσουν κι αμέσως μετά τις κρατικοποίησε,  η Ελλάδα βυθίζεται στην ύφεση και την ανέχεια αλλά και την αηδία για την διαφθορά που διακατέχει μερίδα των επαγγελματιών παραγόντων του αθλητισμού. 

Είτε ο κόσμος είναι στο Σύνταγμα και διαμαρτύρεται ΉΣΥΧΑ, είτε είναι στις θάλασσες η στον καναπέ του σε απόγνωση η σε κατάθλιψη, οι Πολιτικοί μας συνεχίζουν να αναρωτιούνται πως θα ζήσουμε ΧΩΡΙΣ ΔΑΝΕΙΚΑ και μας φορτώνουν θέλοντας η μη νέα βαρύτατα δάνεια με επαχθείς όρους. Καμία κουβέντα να ακολουθήσουμε το μοντέλο άλλων χωρών που ξέμπλεξαν μια ώρα νωρίτερα από ΔΝΤ και Δάνεια, ανέπτυξαν την χώρα τους με ίδια κεφάλαια βάζοντας πάνω από όλα τον κόσμο να δουλέψει να μπορεί να ζήσει την οικογένειά του.

Είναι πλέον δεδομένο πως το πρώτο μνημόνιο έφερε σε ''λιποθυμία έως θανάτου'' την οικονομία της χώρας, γιαυτό και θεωρήθηκε πως απέτυχε, αφού δεν μάζεψε έσοδα. Στην ίδια λογική είναι και το μεσοπρόθεσμο.

Θα τα πουλήσουν όλα, θα μειώσουν μισθούς και συντάξεις, και σε λίγους μήνες θα έχουμε ανάγκη τα δανεικά όπως ο εξαρτημένος έχει ανάγκη την δόση του. Το θέμα είναι ΠΡΙΝ μας κάνουν να ''ζήσουμε σαν χρήστες'' να φέρουμε την κουβέντα σε άλλο γήπεδο. 

ΧΩΡΙΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΕΑ ΔΑΝΕΙΚΑ. 

ΟΣΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΕΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ, ΑΣ ΣΤΕΡΗΘΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΜΗΝ ΔΑΝΕΙΣΤΟΥΜΕ ΑΛΛΟ.

ΦΤΑΝΟΥΝ ΟΙ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ''ΓΙΑ ΤΟΥΝΕΛ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΧΡΕΟΚΟΠΙΕΣ.''

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ...!!! ΑΣ ΠΙΑΣΟΥΝ ΤΟΠΟ ΟΙ ΘΥΣΙΕΣ ΜΑΣ...

Παρ'όλα όσα προβλέπει ο εφαρμοστικός νόμος για το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών ακόμα και σήμερα δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο νέων επιπλέον μέτρων.

Μετά το σοκ που προκάλεσε η ανακοίνωση των σκληρών μέτρων από τον υπουργό Οικονομικών, Ευάγγελο Βενιζέλο, ακόμα πολλοί είναι εκείνοι που προσπαθούν να συνέλθουν από τον "αρμαγεδώνα" νέων μέτρων, ενώ άλλοι προσπαθούν να υπολογίσουν τι θα χάσουν από τις τσέπες τους σε ετήσια βάση.

Εξασφαλίσαμε ολόκληρο τον εφαρμοστικό νόμο όπου μέσα περιλαμβάνονται όλα αυτά τα μέτρα που ανακοίνωσε ο κ. Βενιζέλος, αλλά και μέτρα που δεν ανακοινώθηκαν, αλλά αναμένεται να τινάξουν στον αέρα τον οικογενειακό προϋπολογισμό.

Την ίδια ώρα ο υπουργός Οικονομικών μία μόλις ημέρα μετά τα δυσβάστακτα μέτρα που ανακοίνωσε ήρθε και προκάλεσε σοκ, όταν δήλωσε πως δεν θα κάνει δήλωση ότι δεν θα ξανα-εισηγηθεί νέα μέτρα, γεγονός που τα αφήνει όλα ανοιχτά και για νέα μέτρα.

Αυτό έρχεται ως συνέχεια όσων είπε την Πέμπτη ανακοινώνοντας τα σκληρά φορολογικά μέτρα, όπου είχε πει οτι αν δεν αποδώσουν δεν αποκλείεται να λάβει και άλλα μέτρα. Επίσης, αυτό θεωρήθηκε ως ευθεία αιχμή για τον κ. Παπακωνσταντίνου ο οποίος είχε διαψευσει αρκετές φορές τον ίδιο του τον εαυτό.

Ο ίδιος ο κ. Βενιζέλος χαρακτήρισε τα μέτρα αναγκαστικά και άδικα, αλλά είπε επίσης ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή. "Ακόμη και αυτά που ανακοίνωσα χθες είναι αποσπασματικά μέτρα, μέτρα ανάγκης", είπε.

Σε ό,τι αφορά την επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές είπε ότι «μετά το 2015 μπορεί η Ελλάδα να βρεθεί στην ομάδα των φυσιολογικών ανεξάρτητων κρατών, βέβαια θα έχουμε ένα μεγάλο χρέος αλλά να ξαναβρεθεί μέσα στις αγορές. Πρέπει οπωσδήποτε να βγούμε από τη στρούγγα, από τη μιζέρια και αυτές τις αδικίες που βλέπουμε πρέπει το ταχύτερο να τις διορθώσουμε.»

Τα κυριότερα σημεία του Νόμου:

• Επιβολή έκτακτης εισφοράς σε όλα τα εισοδήματα από 1% έως 4%. Τα χρήματα θα καταβάλλονται σε 6 ισόποσες μηνιαίες δόσεις, που η κάθε μία δεν μπορεί να είναι μικρότερη των 300 ευρώ.

• Κατάργηση της έκπτωσης φόρου με αποδείξεις

• Αύξηση του ποσού των αποδείξεων στο 25% του εισοδήματος για να είναι αφορολόγητο

• Μείωση της έκπτωσης φόρου στο 10% από το 20% για τους τόκους των δανείων για ετήσιο ατομικό εισόδημα άνω των 40.000 ευρώ.

• Αύξηση των τεκμηρίων διαβίωσης κατά μέσο όρο 70%.

• Επιβολή κλιμακωτής αντικειμενικής δαπάνης κατοικίας:
μέχρι 80 τ.μ. θα κοστίζει 40 ευρώ ανά τετραγωνικό
από 81 τ.μ. έως 120 τ.μ. 65 ευρώ 
από 121 τ.μ. έως 200 τ.μ. 110 ευρώ 
από 201 έως 300 τ.μ. 200 ευρώ 
από 300 τ.μ. και πάνω 400 ευρώ

• Επιβολή ετήσιου τέλους για τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους επιτηδευματίες:
400 ευρώ ετησίως για τις επιχειρήσεις ή ελεύθερους επαγγελματίες που έχουν την έδρα τους σε τουριστικούς τόπους και σε πόλεις ή χωριά με πληθυσμό έως 200.000 κατοίκους.
500 ευρώ για επιχειρήσεις ή ελεύθερους επαγγελματίες που έχουν την έδρα τους σε πόλεις με πληθυσμό πάνω από 200.000 κατοίκους
300 ευρώ επιπλέον τέλος επιτηδεύματος στις περιπτώσεις λειτουργίας υποκαταστημάτων.
Εξαιρούνται, μεταξύ άλλων, οι ατομικές εμπορικές επιχειρήσεις και ελεύθεροι επαγγελματίες για τα πρώτα πέντε έτη άσκησης της δραστηριότητάς τους, από την πρώτη έναρξη εργασιών, καθώς και οι περιπτώσεις ατομικών επιχειρήσεων εφόσον για τον επιτηδευματία υπολείπονται τρία έτη από το έτος της συνταξιοδότησής του

• Θέσπιση του μέτρου της εργασιακής εφεδρείας για τους δημοσίους υπαλλήλους οργανισμών που καταργούνται ή συγχωνεύονται. Οι εργαζόμενοι θα αξιολογηθούν και θα καταθέσουν αίτηση και πάλι μέσω ΑΣΕΠ, ενώ για 12 μήνες θα λαμβάνουν το 60% του βασικού μισθού τους.

• Επιβολή ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης για την καταπολέμηση της ανεργία ύψους 2% σε όλους τους μισθούς και τις αποχημιώσεις των υπαλλήλων του Δημοσίου.

• Επιβολή Ειδικής Εισφοράς Συνταξιούχων Επικουρικής Ασφάλισης που θα παρακρατείται μηνιαία:

3% για συντάξεις από 300,01 ευρώ έως 350,00 ευρώ
4% για συντάξεις από 350,01 ευρώ έως 400,00 ευρώ
5% για συντάξεις από 400,01 ευρώ έως 450,00 ευρώ
6% για συντάξεις από 450,01 ευρώ έως 500,00 ευρώ
7% για συντάξεις από 500,01 ευρώ έως 550,00 ευρώ
8% για συντάξεις από 550,01 ευρώ έως 600,00 ευρώ
9% για συντάξεις από 600,01 ευρώ έως 650,00 ευρώ
10% για συντάξεις από 650,01 ευρώ και άνω

• Αυξήσεις στα τέλη κυκλοφορίας από 2 έως 120 ευρώ

• Αναστολή των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας από την 1η Ιουλίου μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2011

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΑΠΟ ΕΔΩ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΕΦΑΡΜΟΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ


Ή κατεβάστε τον σε pdf

H Ισλανδία κατάφερε και ξέφυγε απο την χρεοκοπία ΧΩΡΊΣ την βοήθεια του ΔΝΤ και της Ευρώπης

ΟΧΙ ΜΕ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, ΑΛΛΑ ΑΦΟΥ ΑΦΗΣΕ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΝΑ ΧΡΕΩΚΟΠΗΣΟΥΝ...

Θεαματική είναι η ανάκαμψη της ισλανδικής οικονομίας μετά την επιβλητική αντίσταση του λαού της, ο οποίος με δημοψήφισμα συνέτριψε την ψοφοδεή πολιτική της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης που είχε υποκύψει στους ξένους δανειστές και την εξανάγκασε να μην πληρώσει στους ξένους καταθέτες τις οφειλές των ιδιωτικών ισλανδικών τραπεζών, αφήνοντας τες να χρεοκοπήσουν. «Η ύφεση αποδείχθηκε λιγότερο βαθιά από όσο προβλεπόταν», ομολογεί ο Μαρκ Φλάνιγκαν, επικεφαλής της αποστολής του ΔΝΤ στην Ισλανδία, δηλώνοντας εντυπωσιασμένος από το γεγονός ότι οι Ισλανδοί κατόρθωσαν να διαφυλάξουν «το πολύτιμο σκανδιναβικό μοντέλο κοινωνικής προστασίας»....

Η Ισλανδία, η οποία δεν ανήκει στην ευρωζώνη, αντιμετώπισε τη χρεοκοπία της χώρας με μια συνολική πολιτική.

Πρώτον, υποτίμησε το εθνικό νόμισμα, την ισλανδική κορώνα, και επέβαλε ελέγχους και περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων. Αρχικά η κορώνα υποτιμήθηκε έναντι του δολαρίου κατά 50%, αλλά ήδη η υποτίμηση έχει περιοριστεί στο 30% και συρρικνώνεται. Η χαμηλότερη ισοτιμία της κορώνας οδηγεί αμέσως στην αύξηση των εξαγωγών και στη μείωση των εισαγωγών, αντικαθιστώντας ένα τμήμα τους με τοπικά προϊόντα, με

αποτέλεσμα το εμπορικό ισοζύγιο της Ισλανδίας να παρουσιάζει ήδη πλεόνασμα από ελλειμματικό που ήταν.

Το ΑΕΠ της χώρας αυξήθηκε κατά 1,2% το τρίτο τρίμηνο του 2010. Ο πληθωρισμός, ο οποίος είχε εκτιναχθεί στο 18,6%, έπεσε ήδη κοντά στο 2,5%, που είναι ο στόχος της ισλανδικής κεντρικής τράπεζας. Το έλλειμμα του προϋπολογισμού θα είναι 6,3% φέτος, και ταχύτατα, ίσως και μέσα στο 2011, θα οδηγηθεί σε πλεόνασμα. Το δημόσιο χρέος, το οποίο έχει εκτιναχθεί στο 115% του ΑΕΠ, θα μειωθεί σταδιακά στο 80% του ΑΕΠ μέχρι το 2015.

Το δεύτερο μέτρο που πήραν οι Ισλανδοί ήταν ότι άφησαν τις ιδιωτικές τράπεζες να χρεοκοπήσουν. Κατόπιν τις εθνικοποίησαν, αλλά υπό τους εξής όρους:

Πρώτον, οι εθνικοποιημένες τράπεζες αναγνώρισαν όλες τις καταθέσεις των Ισλανδών πολιτών ώστε κανένας Ισλανδός να μη χάσει ούτε μία κορώνα από τις καταθέσεις του.

Δεύτερον, τα δάνεια που είχαν πάρει οι Ισλανδοί μεταφέρθηκαν στις εθνικοποιημένες τράπεζες, αλλά επειδή το νόμισμα είχε υποτιμηθεί, μειώθηκε και το ονομαστικό ύψος των δανείων, πέρα από τις σοβαρές άλλες διευκολύνσεις αποπληρωμής που έκανε το κράτος στους Ισλανδούς οφειλέτες για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες που προκάλεσε η κρίση, ιδίως τον πρώτο καιρό (πάγωμα της πληρωμής δόσεων για μήνες κ.λπ.).

Τρίτον, οι εθνικοποιημένες τράπεζες δεν αναγνώρισαν καμιά υποχρέωση των ιδιωτικών χρεοκοπημένων τραπεζών σε χώρες του εξωτερικού. Ετσι οι Ισλανδοί φορολογούμενοι φορτώθηκαν τα βάρη διάσωσης των καταθέσεων των δικών τους και των συμπατριωτών τους, ενώ φόρτωσαν στους ξένους επενδυτές και καταθέτες τον λογαριασμό των συναλλαγών τους με τις ιδιωτικές ισλανδικές τράπεζες που χρεοκόπησαν. Απολύτως σωστό.

Η ανάκαμψη της ισλανδικής οικονομίας, γράφει το βρετανικό περιοδικό «Εκόνομιστ», δείχνει ότι «το έξτρα κόστος για μια χώρα που δεν στηρίζει τις τράπεζές της μπορεί να είναι εκπληκτικά μικρό. Η Ισλανδία άφησε τις τράπεζές της να χρεοκοπήσουν και το ΑΕΠ της έπεσε αθροιστικά κατά 15% από το ανώτατο στο κατώτατο σημείο πριν αρχίσει να ανακάμπτει. Η Ιρλανδία ''έσωσε'' τις τράπεζές της και είδε το ΑΕΠ της να πέφτει 14%».

Αν συνυπολογίσει κανείς ότι το έλλειμμα του προϋπολογισμού της Ιρλανδίας απογειώθηκε στο ασύλληπτο 32% του ΑΕΠ και το δημόσιο χρέος της εκτινάχθηκε από το 25% του ΑΕΠ το 2007 στο 100% φέτος και θα φτάσει στο 120% του ΑΕΠ το 2013, με την ανεργία να ανέρχεται στην Ιρλανδία στο 14,1% έναντι 7,3% στην Ισλανδία, βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα ότι η «υπάκουη» Ιρλανδία βρίσκεται σε πολύ χειρότερη μοίρα από την «απείθαρχη» Ισλανδία.

«Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας είναι ότι αν το σοκ μιας υποτίμησης μπορεί να πυροδοτήσει μια βίαιη κρίση και πολύ επώδυνη, μια πολιτική λιτότητας και αποπληθωρισμού εξαιτίας του χρέους καταλήγει να προκαλεί περισσότερες ζημιές» συμπεραίνει η βρετανική εφημερίδα «Ντέιλι Τέλεγκραφ».

«ΕΚΟΝΟΜΙΣΤ»

Οταν το ευρώ γίνεται παγίδα

Ενα μάθημα των αντίθετων επιλογών Ισλανδίας και Ιρλανδίας είναι ότι «τα οφέλη τού να ανήκει μια μικρή χώρα σε μια μεγάλη νομισματική ένωση δεν είναι καθόλου αυτά που κάποτε εκθειάζονταν ότι είναι» γράφει το περιοδικό «Εκόνομιστ» και συνεχίζει: «Οταν πανικόβλητοι επενδυτές εγκατέλειπαν τα μικρά νομίσματα το φθινόπωρο του 2008, το ευρώ φαινόταν καταφύγιο. Δύο χρόνια μετά, το ευρώ μοιάζει περισσότερο με παγίδα για χώρες που αγωνίζονται να ξανακερδίσουν εξαγωγική ανταγωνιστικότητα. Η Ελλάδα και η Ιρλανδία έχασαν την εμπιστοσύνη των αγορών, παρόλο που και οι δύο εκδίδουν ομόλογα σε ευρώ». Οσο για τους Ισλανδούς, που αρχικά θεώρησαν το ευρώ σωτηρία, τώρα δεν θέλουν ούτε να το ακούσουν!

ΠΗΓΕΣ: http://www.ethnos.gr/ | http://toaftonoito.blogspot.com/

Έρευνα άρθρου - πιστοποίηση εγκυρότητας: ΗΛΊΑΣ ΚΑΙΣΣΙΜΟΣ

Αναρωτηθήκατε ποτέ που πάνε τα λεφτά μας;

Τη στιγμή που οι μισθωτοί χάνουν κατά μέσον όρο 400 ευρώ το μήνα εδώ και ένα χρόνο ελέω Μνημονίου, οι ανώτατοι άρχοντες είδαν μόνο τη μείωση κατά 12% των εξόδων παράστασης όταν οι συνολικές αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων κόπηκαν οριζόντια 20% (πλέον των Δώρων και επιδόματος αδείας που κόπηκαν σε όλους ανεξαιρέτως).

Κοντά σε βουλευτές, υπουργούς, υφυπουργούς, τον πρωθυπουργό και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας «ευνοημένοι» είναι και οι πέριξ αυτών υπάλληλοι της Βουλής, οι οποίοι εκτός του ότι διατήρησαν 16 μισθούς εισπράττουν παχυλά εφάπαξ -κατά μέσον όρο 250.000 ευρώ -και υψηλές συντάξεις. Παγκόσμια πρωτοτυπία αποτελεί και η κατοχύρωση δύο συντάξεων για τους βουλευτές.

Σύμφωνα με αναλυτικό ρεπορτάζ της "Ελευθεροτυπίας" και βάσει στοιχείων από το υπουργείο Οικονομικών καταδεικνύουν, σύμφωνα με πληροφορίες, και τα προνόμια που συνεχίζουν να απολαμβάνουν οι 300 του Κοινοβουλίου και οι πέριξ αυτών:

Οι περικοπές

* Καταρχήν το Μνημόνιο έφερε την περικοπή κατά 12% των εξόδων παράστασης του Προέδρου της Δημοκρατίας, του πρωθυπουργού, του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, του προέδρου της Βουλής, των υπουργών και των υφυπουργών. Δηλαδή, μια μηνιαία περικοπή της τάξης των περίπου 1.000 ευρώ για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και 190 ευρώ κατά μέσον όρο για τους υπόλοιπους.

* Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εισπράττει περίπου 360.000 ευρώ. Σύμφωνα με το άρθρο 1 του νόμου 565/18.3.1977 του παρέχεται μηνιαία χορηγία ίση με το τετραπλάσιο της βουλευτικής αποζημίωσης (7.000 ευρώ) ήτοι 28.000 ευρώ, τα οποία περιορίζονται σε περίπου 22.000 ευρώ μετά την παρακράτηση φόρου εισοδήματος 20%. Συμπληρωματικά καταβάλλονται μηνιαία ως έξοδα παράστασης ίσα με το 1/3 της χορηγίας -και μάλιστα χωρίς κρατήσεις ήτοι 9.300 ευρώ, τα οποία μετά τη μείωση του 12% περιορίστηκαν σε περίπου 8.200 ευρώ. Μηνιαίως εισπράττει περίπου 30.000 ευρώ ή κοντά 360.000 ευρώ ετησίως.

* Ο πρωθυπουργός παίρνει τη βουλευτική αποζημίωση 7.000 ευρώ, προσαυξημένη κατά 40% ως έξοδα παράστασης ήτοι 2.800 ευρώ ή περίπου 2.460 ευρώ μετά την περικοπή 12%. Συνολικά λαμβάνει περίπου 9.460 ευρώ το μήνα ή περίπου 113.500 ευρώ (προ φόρου) ετησίως.

* Τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, που έχουν και τη βουλευτική ιδιότητα, λαμβάνουν τη βουλευτική αποζημίωση 7.000 ευρώ μηνιαίως, με προσαύξηση 30% για τον αντιπρόεδρο και 20% για τους βουλευτές ως έξοδα παράστασης ήτοι 2.100 ευρώ και 1.400 ευρώ αντίστοιχα. Μετά την περικοπή 12% τα ποσά αυτά μειώνονται σε 1.900 ευρώ και 1.230 ευρώ αντίστοιχα. Συνεπώς ένας υπουργός ή υφυπουργός-βουλευτής λαμβάνει μηνιαίως 8.230 ευρώ ή περίπου 98.760 ευρώ (προ φόρου) ετησίως. Ο αντιπρόεδρος λαμβάνει 8.900 ευρώ μηνιαίως ή περίπου 106.800 ευρώ (προ φόρου) ετησίως.

Το υπουργικό

* Τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, που δεν έχουν τη βουλευτική ιδιότητα, λαμβάνουν τη βουλευτική αποζημίωση 7.000 ευρώ και το 50% των εξόδων παράστασης των υπουργών -βουλευτών ήτοι 700 ευρώ, τα οποία περιορίστηκαν σε 610 ευρώ μετά την περικοπή 12%. Συνεπώς μηνιαίως λαμβάνουν 7.610 ευρώ ή περίπου 91.320 ευρώ (προ φόρου) ετησίως.

* Οι βουλευτές εκτός της βουλευτικής αποζημίωσης 7.000 ευρώ (κάθε χρόνο από το 2009, ο πρόεδρος της Βουλής εισηγείται τη μείωση της αποζημίωσης στην ολομέλεια, η οποία την εγκρίνει) εισπράττουν και έξοδα παράστασης 1.400 ευρώ ή περίπου 1.230 ευρώ μετά την περικοπή 12%. Μηνιαίως λαμβάνουν (προ φόρου) 8.230 ευρώ ή 98.760 ευρώ ετησίως.

* Αξίζει να καταγραφεί ότι οι βουλευτές έχουν λαμβάνειν και από τις συμμετοχές τους στις Επιτροπές -δείχνοντας ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην Επιτροπή Οικονομικών που συνεδριάζει τις περισσότερες φορές τον τελευταίο χρόνο, ώστε να αναπληρώσουν, σύμφωνα με πληροφορίες, τα χαμένα από τις περικοπές του Μνημονίου. Επιπροσθέτως λαμβάνουν επίδομα οργάνωσης γραφείου, επίδομα κίνησης αναλόγως του τόπου εκλογής, αυτοκίνητα, και μεταξύ άλλων η Βουλή τούς πληρώνει και τους λογαριασμούς τηλεφώνου.

Δύο συντάξεις

* Καταστρατηγείται πρωτίστως από τους βουλευτές ο βασικός κανόνας του ενός κύριου φορέα σύνταξης για όλους τους ασφαλισμένους. Οι βουλευτές λαμβάνουν δύο κύριες συντάξεις και χωρίς κανέναν περιορισμό ως προς το ύψος της σύνταξης που λαμβάνουν από άλλο ασφαλιστικό ή συνταξιοδοτικό φορέα κύριας ασφάλισης. Από το 1993 και μετά το σύνολο των ασφαλισμένων λαμβάνει μόνο μια κύρια σύνταξη, ενώ το προνόμιο των δύο κύριων συντάξεων διατηρήθηκε μόνο για ασφαλισμένους προ του 1993. Αξίζει να αναφερθεί ότι ακόμη και ο διπλασιασμός του χρόνου της βουλευτικής θητείας από 4 σε 8 έτη από το 2008 δεν αφορούσε τους παλιούς, αλλά τους νέους βουλευτές.

* Σε όλους τους Προέδρους της Δημοκρατίας που έχουν αποχωρήσει παρέχεται ισόβια μηνιαία αποζημίωση λόγω εξόδων παράστασης ίση με το 50% της μηνιαίας χορηγίας του νυν Προέδρου της Δημοκρατίας ήτοι 11.000 ευρώ (μετά τον παρακρατούμενο φόρο 20%) ή ετησίως 132.000 ευρώ.

Οι υπάλληλοι

* Προκλητικό είναι το συνταξιοδοτικό καθεστώς των υπαλλήλων της Βουλής, καθώς και η πληθώρα επιδομάτων, προσαυξήσεων, αποζημιώσεων και εφάπαξ παροχών. Ενδεικτικές είναι οι συνταξιοδοτικές και ασφαλιστικές ρυθμίσεις που έχουν θεσπιστεί κατά καιρούς για το προσωπικό της Βουλής. Οπως η προσαύξηση κατά 25% του βασικού μισθού, η περαιτέρω προσαύξηση κατά 15% με την αποχώρησή τους λόγω συνταξιοδότησης και η λήψη πλήρους σύνταξης ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας.

* Οι υπάλληλοι της Βουλής εξαιρούνται από τα όρια ηλικίας για τον υπολογισμό της κύριας σύνταξης, καθώς αυτή υπολογίζεται με 28,5 έτη στο 100% των προσαυξημένων κατά το μήνα εξόδου αποδοχών τους, όταν για όλους τους υπόλοιπους δημοσίους υπαλλήλους υπάρχει όριο ηλικίας για τη λήψη σύνταξης, η οποία υπολογίζεται με 35 έτη υπηρεσίας στο 80% των αποδοχών τους. Και μάλιστα όταν πληρώνουν αμφότεροι τις ίδιες κρατήσεις 6,67% για κύρια σύνταξη. 

Ο υπολογισμός της σύνταξης βάσει του ίδιου καθεστώτος, που ισχύει για τους δημοσίους υπαλλήλους και το οποίο νομοθετήθηκε πέρυσι λόγω Μνημονίου, αφορά μόνο όσους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα από το 2010 και μετά, σύμφωνα με το άρθρο 15 του ν. 3865. Αλλά ακόμα και αυτοί που θα βγουν στη σύνταξη με το 80% των αποδοχών τους, όπως και οι άλλοι δημόσιοι υπάλληλοι, τυγχάνουν της προσαύξησης 25% των αποδοχών τους. Συνεπώς, οι παλαιοί υπάλληλοι της Βουλής βγαίνουν στη σύνταξη με το ευνοϊκό καθεστώς που ίσχυε μέχρι το 2009.

* Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου, γενικός διευθυντής της Βουλής με 28,5 έτη υπηρεσίας παίρνει κύρια σύνταξη 5.169 ευρώ όταν του προέδρου του Αρείου Πάγου, του Συμβουλίου της Επικρατείας και του Ελεγκτικού Συνεδρίου με 28,5 έτη είναι 4.785 ευρώ και με 35 έτη 5.906 ευρώ. Την ίδια στιγμή ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ (πτέραρχος) με 28,5 έτη υπηρεσίας παίρνει σύνταξη 2.937 ευρώ και με 35 έτη 3.619 ευρώ. Ο γενικός διευθυντής υπουργείου δε, παίρνει σύνταξη 2.306 ευρώ με 28,5 έτη υπηρεσίας και 2.782 ευρώ με 35 έτη υπηρεσίας.

Εφάπαξ 58 μισθοί

* Οι υπάλληλοι της Βουλής κατά την αποχώρησή τους από την εργασία λαμβάνουν εφάπαξ από το Ταμείο Αρωγής Υπαλλήλων Βουλής (ΤΑΥΒ) πέραν του ποσού που λαμβάνουν από το Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων (ΤΠΔΥ).

Το εφάπαξ του ΤΑΥΒ ισούται με 2 μισθούς ανά έτος ασφάλισης, δηλαδή με 28,5 έτη λαμβάνουν 58 μισθούς ή κατά μέσον όρο 200.000 ευρώ. 

Οσο δε για το εφάπαξ από το ΤΠΔΥ υπολογίζεται σε περίπου 50.000 ευρώ. Συνολικά, με τη αποχώρησή τους λαμβάνουν κοντά 250.000 ευρώ.

Αξίζει να αναφερθεί ότι το ΤΑΥΒ, εκτός από την εισφορά 5% των υπαλλήλων, επιχορηγείται από τον προϋπολογισμό της Βουλής με τουλάχιστον 10%, 4% επί προμηθειών και εργασιών Βουλής, ενοίκια καφενείων και άλλων χώρων Βουλής, καθώς και από ποσά εκποίησης άχρηστου υλικού, χάρτου κ.λπ. της Βουλής και της Βιβλιοθήκης της.

Ίσως τώρα να είναι η ώρα...αλλα το καταλαβαίνουν όλοι;

Εάν απορειτε γιατι ο Obama και η Merkel συζητησαν τοσο επισταμενα το θεμα της οικονομιας της Ελλαδας, διαβαστε τι είπε μόλις προχθές ο πρώην πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ, Αλαν Γκρίνσπαν: «Οι πιθανότητες να χρεοκοπήσει η Ελλάδα είναι τόσο μεγάλες ώστε μπορούμε να πούμε ότι δεν υπάρχει διέξοδος. Μια τέτοια χρεοκοπία μπορεί να αφήσει εκτεθειμένες κάποιες αμερικανικές τράπεζες. Η ελληνική κρίση χρέους έχει τη δυναμική να σπρώξει τις ΗΠΑ σε νέα ύφεση. Αντίθετα, χωρίς το πρόβλημα της Ελλάδος, η πιθανότητα αμερικανικής ύφεσης είναι σχετικά μικρή». Και ο γκουρού της διεθνούς οικονομίας κατέληξε: «Το πρόβλημα είναι ότι φαίνεται υπερβολικά απίθανο να δουλέψει το πολιτικό σύστημα με έναν τρόπο που θα επιλύσει την ελληνική κρίση». Σε απλά ελληνικά; Οι Αμερικανοί τρέμουν ένα ενδεχόμενο ντόμινο και πιέζουν ασφυκτικά την Ευρώπη για πολιτική λύση στο ελληνικό πρόβλημα του χρέους.

ΟΣΑ ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ την Τετάρτη, στο πλαίσιο της ατελέσφορης προσπάθειας των κ.κ. Παπανδρέου και Σαμαρά να συνεννοηθούν και να συμφωνήσουν στη δημιουργία ενός νέου κυβερνητικού σχήματος συνεργασίας των δύο μεγάλων κομμάτων, αποδεικνύουν ότι το πολιτικό μας σύστημα ασθενεί βαρύτατα και ότι το πολιτικό μας προσωπικό -ακόμη και το ηγετικό- αδυνατεί να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων.

Ο κ. Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, ενώ παραδέχθηκε ουσιαστικά, ανοίγοντας τη σχετική διαπραγμάτευση, ότι η κυβέρνησή του δεν μπορεί πλέον να διαχειρισθεί το εθνικό πρόβλημα του χρέους και ενώ εμφανίσθηκε έτοιμος ακόμη και να εγκαταλείψει την πρωθυπουργία στο όνομα της συναίνεσης, υπαναχώρησε λίγες ώρες αργότερα, πιεζόμενος ασφυκτικά από τους σκληρούς κομματικούς του ΠΑΣΟΚ, που ένιωσαν το έδαφος να φεύγει κάτω από τα πόδια τους...

Ο κ. ΣΑΜΑΡΑΣ, από την άλλη πλευρά, ενώ μπήκε στη συζήτηση αποδεχόμενος, ύστερα από μήνες πεισματικής άρνησης, ότι το βάρος της κρίσης απαιτεί εθνική συστράτευση -όπως άλλωστε του επισημάνθηκε πρόσφατα και από τους «υψηλούς» συνομιλητές του κατά την ευρωπαϊκή περιοδεία του- στη συνέχεια έθεσε περιορισμούς στη χρονική διάρκεια ζωής μιας κυβέρνησης μεγάλου συνασπισμού, δίδοντας έτσι άλλοθι άρνησης στον συνομιλητή του. Φοβήθηκε, προφανώς, ότι θα αργήσει να έρθει η σειρά του...

ΤΑ ΟΣΑ ακολούθησαν είναι πλέον γνωστά. Παραιτήσεις βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, εκρηκτική ατμόσφαιρα στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος, καταγγελίες για νέο ’65 και σχεδιαζόμενη «αποστασία» και δηλητηριώδη υπονοούμενα κορυφαίων στελεχών κατά του Ευ. Βενιζέλου για «υποκίνηση» της... ανταρσίας.

Και μέσα σε 2-3 ώρες, όλα... ανάποδα. «Ιστορικός συμβιβασμός» Παπανδρέου - Βενιζελου και εκτόξευση του μέχρι πριν λίγη ώρα «αρχιαποστάτη» στην αντιπροεδρία της κυβέρνησης και στο τιμόνι της εθνικής οικονομίας.

Μέσα, όμως, από τη μίζερη και μαύρη αυτή εικόνα των πολιτικών εξελίξεων των τελευταίων ημερών, αναδύονται ευτυχώς και μερικά καλά νέα. Η πολιτική αστάθεια και η πλατεία, που γέμισε αγανάκτηση, έφεραν σχεδόν αυτόματα την εκταμίευση της πέμπτης δόσης του δανείου, χωρίς καν να έχει ψηφισθεί το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα!

Τι άλλο θέλουν άραγε οι πολιτικοί μας για να καταλάβουν ότι έχουν τεράστια περιθώρια διαπραγμάτευσης με τους δανειστές μας; Η ξαφνική στροφή της Μέρκελ, που εμφανίστηκε επισπεύδουσα τη λύση του ελληνικού προβλήματος, την Παρασκευή στη συνάντησή της με τον Σαρκοζί, δεν είναι αρκετή; Τι άλλο πρέπει να γίνει για να συνειδητοποιήσουν επιτέλους οι ηγέτες μας ότι αυτή τη στιγμή ο πλανήτης ολόκληρος τρέμει μια ενδεχόμενη ελληνική πτώχευση;

Η ΣΤΙΓΜΗ, λοιπόν, είναι ιδανική. Και ο εξαιρετικά ευφυής και φιλόδοξος κ. Ευ. Βενιζέλος καλείται τώρα να κινηθεί ταχύτατα και δυναμικά και, εκμεταλλευόμενος τη μοναδική και πιθανότατα τελευταία αυτή ευκαιρία που παρουσιάζεται για την Ελλάδα, να διαπραγματευθεί σκληρά με τους δανειστές μας, «αποστατώντας» από τη μέχρι σήμερα κυβερνητική πρακτική της υποταγής στα κελεύσματα της τρόικας και διεκδικώντας, με την... πλατεία στο πλευρό του, βιώσιμες λύσεις για το χρέος μας. Αν τις επιτύχει, θα δώσει «ανάσα» στη χώρα και θα ενισχύσει σημαντικά το προσωπικό του πολιτικό «κεφάλαιο». Είναι η ευκαιρία του! Ίσως και η δική μας....

Σάββας Ι. Σάββας

Επικεφαλής Ενότητας Πολιτών

Οι δήθεν χρυσές μετριότητας - του Καθηγητή Γ.Πιπεροπουλου

Τα μεγάλα ψυχοκοινωνικά φαινόμενα, αυτά που με την ολοκλήρωσή μορφοποιούν νέους θεσμούς, δομές και σχήματα είναι δύσκολο, εάν όχι σχεδόν ακατόρθωτο, να τα αξιολογήσουμε την ώρα που βρίσκονται στη δυναμική φάση της εξέλιξής τους.

Στην πτωχευμένη Ελλάδα της τρόικα αυτές οι μορφοποιήσεις έχουν ήδη ξεκινήσει και νέοι θεσμοί, δομές και σχήματα άγνωστα μέχρι σήμερα, κρυσταλλώνονται προοδευτικά στο συλλογικό μας υποσυνείδητο!

ΟΛΟΙ οι ενασχολούμενοι με την Πολιτική αρνούνται την ύπαρξή τους και υποβαθμίζουν τη σημασία τους για να συνεχίσουν τον ερωτικό τους εναγκαλισμό με την εξουσία ή με την προσδοκία κατάκτησής της και τα μύρια όσα...αυτή η σχέση, αποδεδειγμένα από εξεταστικές επιτροπές, αποδίδει!

Mετά την «αποδημία» Καραμανλή και Παπανδρέου με τη δική μου, την δηκτική αλλά όχι παρεξηγήσιμη, γνωστή σε εσάς μέσα από τη «μπλογκόσφαιρα» σκοπιά , ΔΙΑΦΩΝΩ με αυτούς που διατείνονται ότι η πολιτική μας ζωή χαρακτηρίζεται από ... «χρυσές μετριότητες»!

Στα μεγάλο οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά προβλήματα που συσσωρεύθηκαν επί πολλά χρόνια προστίθενται νέα και αντί για λύσεις έχουμε «επιταγές της τρόικα» (δεν αντιλαμβάνονται τα Κυβερνητικά στελέχη ότι κάθε φορά που επικαλούνται την…τρόικα για τις ανάλγητες αποφάσεις τους ουσιαστικά ΑΠΑΞΙΩΝΟΥΝ τον θώκο εξουσίας που κατέχουν;)

Τα χρονίζοντα σημαντικά αιτήματα του λαού όχι μόνο δεν ικανοποιούνται αλλά διογκώνοντα με ταχείς ρυθμούς, και επί πλέον ως έθνος, λαός και κοινωνία απογυμνωμένοι από οράματα και ΕΛΠΙΔΑ βιώνουμε την ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ έχοντας βουλιάξει στο τέλμα της μίζας, της ρεμούλας, της αφιλοτιμίας, του ωχαδερφισμού της ανυποληψίας!...

Δεν ισχυρίζομαι ότι οι νεότεροι πολιτικοί μας ηγέτες μας οδήγησαν εδώ...εκ προθέσεως!

Είναι αλήθεια, όμως, ότι έρπουμε πλέον εμείς οι κάποτε υψιπετείς Ελληνες και Ελληνίδες. Νέοι και νέες μέσα στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα αλλά και σε ζωντανές ομιλίες μου σε διάφορες πόλεις της πατρίδας μας μου θέτουν ένα οδυνηρό και αφοπλιστικό ερώτημα «Τελικά πόσο πρέπει να μας μισείτε για να μας κληροδοτήσετε τον κόσμο που ετοιμάσατε για το δικό μας αύριο;»

Να θυμίσω ότι οι γονείς μας και οι παππούδες μας που ήταν δεμένοι με διάφορους τρόπους με τη γη το έλεγαν πεντακάθαρα:

«Όπου λιγοστεύουν οι ΑΕΤΟΙ και μαζί τους και οι πελαργοί πληθαίνουν τα...ερπετά!»

Τα προβλήματα του 21ου αιώνα οικολογικά, οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά δημογραφικά διογκώνονται με γεωμετρικούς ρυθμούς και συνιστούν τεράστιες προκλήσεις, που απαιτούν σπουδαίους ανθρώπους στους θώκους της πολιτικής, επιχειρηματικής, θρησκευτικής, ακαδημαϊκής και άλλων τύπων εξουσίας όχι μόνο για να μπορέσουμε άμεσα να τα αντιμετωπίσουν αλλά και και να τα επιλύσουμε ώστε να δημιουργηθούν προοπτικές για τις επόμενες γενιές...

Για τους παραπάνω και άλλους ευνόητους και για εσάς λόγους φίλες και φίλοι αναγνώστες ΔΗΛΩΝΩ από το βήμα του blog, δημοσίως, ότι δεν αντιλαμβάνομαι τη λογική των «χρυσών» μετριοτήτων!

Από πότε δηλαδή μιά μετριότητα μπορεί να είναι «χρυσή», όπως μερικοί περιγράφουν αυτούς και αυτές που πρυτανεύουν στην πολιτική, οικονομική, πνευματική ζωή του τόπου, όταν η ίδια η έκφταση είναι αντιφατική;

Η Οικουμένη, βουλιάζοντας στην εξελισσόμενη δίνη τεραστίων προβλημάτων και μαζί η Ελλάδα μας χρειάζονται ιστορική συνέπεια, κυμπαρλίκι και φιλότιμο...

Ηγέτες - ΑΕΤΟΥΣ χρειαζόμαστε στην Ελλάδα, την Ευρώπη, την Υφήλιο για να σταματήσουν να μας οδηγούν στον ευτελισμό και την έρπουσα αναξιοπρέπεια της αδιαφάνειας και της διαφθοράς εκείνοι και εκείνες που το κάνουν για να θησαυρίζουν όντας, μάλλον επιβήτορες θώκων εξουσίας και όχι ικανοί, αυθεντικοί και υπεύθυνοι ηγέτες!...

Στο θέμα ΗΓΕΤΕΣ θα επανέλθω σύντομα…