Παγκόσμια Ημέρα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων πριν από λίγες ημέρες, γεγονός που αν μη τι άλλο, δίνει αρκετή «τροφή» για σκέψη και προβληματισμό. Αλήθεια, ως τι βαθμό τελικά οι άνθρωποι που οφείλουν να προασπίσουν την έννοια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των νομίμων συμφερόντων των πολιτών των ευνομούμενων κοινωνιών, είναι σε θέση να κάνουν πράξη τις υποχρεώσεις τους;
Δεν θέλουμε να πάμε πολύ μακριά τη σκέψη μας. Απλά ας περιοριστούμε στα δρώμενα του τόπου μας και κατ’ επέκταση στα πεπραγμένα των ανθρώπων που κουμαντάρουν, σε τοπικό επίπεδο, τις ζωές μας, το μέλλον μας -και κυρίως- το αύριο των παιδιών μας.
Είναι γεγονός πως στον δοκιμασμένο από πολλές απόψεις Δήμο Φυλής, δεν διακρίνουμε προσπάθειες για ουσιαστική θωράκιση των συμφερόντων των δημοτών. Είτε αυτό λέγεται αναλγησία στο θέμα της παραβατικότητας, είτε αδιαφορία στο θέμα των σκουπιδιών και της υγείας μας, είτε, ακόμα χειρότερα, εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων με στόχο το πολιτικό όφελος.