Άρτος και θεάματα στον δήμο Φυλής

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΠΟΛΙΤΩΝ

http://www.savvassavvas.com/

Με αφορμή την πολυδάπανη, πανυγηρική εκδήλωση που στήθηκε στην πλατεία Ηρώων Άνω Λιοσίων, για την εκλογή του κ.Δημήτρη Μπουραϊμη, ο υποψήφιος δήμαρχος Σάββας Σάββας έκανε την ακόλουθη δήλωση:
'' Το πραγματικό μήνυμα αυτών των αυτοδιοικητικών εκλογών το κατέγραψαν πριν απο μερικές μέρες στα πρωτοσέλιδά τους οι εφημερίδες: ''Εντολή ανανέωσης της πολιτικής''.
Οι πολίτες, γύρισαν την πλάτη στους κομματικούς υποψήφιους και τις κομματικές γραμμές και τους αποδοκίμασαν με τη μή συμμετοχή τους στις εκλογές καταγράφοντας τεράστια ποσοστά αποχής. Αυτό το μήνυμα φαίνεται πως κάποιοι δεν το κατάλαβαν.
Κάποιοι ζούν και σκέφτονται στα στενά περιθώρια που μέχρι τώρα ζούσαν.
Δεν καταλαβαίνουν πως τώρα δεν είναι ώρα να γιορτάζουν στις πλατείες την νίκη τους, αλλά να σκέπτονται πως θα αντικρύσουν στα μάτια τους ανέργους που τους υπόσχονταν διορισμούς. Με ποιό τρόπο θα λύσουν τα πολλά και δύσκολα προβλήματα του τόπου μας.
Είναι τουλάχιστον προκλητικό τώρα που η χώρα μας διανύει περίοδο σοβαρής πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής κρίσης, να δίνονται πανάκριβες δεξιώσεις στην κεντρική πλατεία του δήμου.
Είναι τουλάχιστον προκλητικό την ίδια ώρα που το σύνολο των υπαλλήλων είνα απλήρωτοι, από ένα μισθό στους εργαζόμενους στον δήμο έως έξι και επτά μισθούς σε άλλες υπηρεσίες όπως στην δημοτική ραδιοφωνία, κάποιοι να γλεντούν προκλητικά.
Είναι τουλάχιστον προκλητικό στην περιοχή μας που η κρίση μεταφράζεται σε φόβο, για θέσεις εργασίας και εισοδήματος, κάποιοι να ξοδεύουν χρήματα, από όπου κι αν προέρχονται, με αυτόν τον τρόπο.
Τι γιορτάζουν; Την νίκη ποίου, έναντι ποίου; Με ποιά αυτοδυναμία; Θεωρούν κάποιοι αρκετό το 51,24% όταν το 60% απείχε στον δεύτερο γύρο των εκλογών στον Δήμο Φυλής;
Στην ''Ενότητα Πολιτών'' τέτοιες συμπεριφορές μας βρίσκουν πλήρως αντίθετους γιατί είναι προκλητικές στο έπακρο και ζητάμε άμεσα την εξόφληση των εργαζομένων και των προμηθευτών του δήμου.
Το ''άρτος και θεάματα'' ανήκουν σε άλλες εποχές.

Η Ιρλανδία ενέδωσε τελικά στις πιέσεις της Ευρωπαϊκης Ένωσης.

Με αφορμή το έκτακτο δελτίο ειδήσεων, για να μας ενημερώσουν πως λίγο πρίν η Ιρλανδία ενέδωσε στις πιέσεις της Τροικας για χρήση του ''μηχανισμού στήριξης'',  λίγα μόνο λόγια για το ΓΙΑΤΙ.

Η Γερμανία έχει συνολική οικονομική έκθεση στην Ιρλανδία της τάξης των 138 δις δολαρίων ποσοστό που φτάνει στο 4,1% του ΑΕΠ της ενώ η Γαλλία έχει έκθεση της τάξης του 2% του ΑΕΠ της. Το πιο ενδιαφέρον, όμως, είναι πως τη μεγαλύτερη έκθεση στην Ιρλανδία έχει η Βρετανία, ύψους 208 δις δολαρίων που αντιστοιχεί στο 9.6% το...υ ΑΕΠ της ενώ έκθεση ύψους 138 δις δολαρίων στην Ιρλανδία έχουν και οι ΗΠΑ (στοιχεία από bloomberg).

 Οι μη Ιρλανδικές τράπεζες έχουν έκθεση σε κρατικό ιρλανδικό χρέος της τάξης των 40 δις ευρώ, ενώ οι τράπεζες της ευρωζώνης έχουν έκθεση 10 δις ευρώ όσο και οι τράπεζες της Ιρλανδίας. Η ΕΚΤ έχει, ήδη, αγοράσει κρατικά ιρλανδικά ομόλογα της τάξης των 15-18 δις ευρώ και ένας από τους λόγους της πίεσης στην Ιρλανδία προκειμένου να προσφύγει στο μηχανισμό στήριξης είναι ώστε να αποφευχθεί ένα νέο πρόγραμμα αγοράς ιρλανδικών ομολόγων από την ΕΚΤ αφού πρέπει να ‘κρατήσει δυνάμεις’ καθώς είναι πιθανό να τις χρειαστεί για να αγοράσει ισπανικά και πορτογαλικά ομόλογα.

Από τη μελέτη των παραπάνω στοιχείων προκύπτει πως το μεγαλύτερο συμφέρον για τη ‘διάσωση’ της Ιρλανδίας έχουν η Βρετανία, η Γερμανία, οι ΗΠΑ και η Γαλλία οι οποίες μέσω της ΕΚΤ, της ΕΕ και του ΔΝΤ προσπαθούν να εξασφαλίσουν ότι οι οικονομίες τους δε θα δεχτούν το πλήγμα από μία ενδεχόμενη κατάρρευση του τραπεζικού κλάδου της χώρας ή ακόμη και μία πτώχευση της. Η Γερμανία προκάλεσε την πολιτική αστάθεια με τις δηλώσεις Μέρκελ, η Γαλλία την ενέτεινε και οι ΗΠΑ και η Βρετανία συντόνισαν την χρηματοπιστωτική επίθεση εναντίον της Ιρλανδίας κλείνοντας της την πόρτα της αγοράς κεφαλαίων και σφίγγοντας έντεχνα τη χρηματοπιστωτική ‘θηλιά’ στο λαιμό της.

Αμέσως μετά ασκήθηκαν αφόρητες πιέσεις στην Ιρλανδία να ζητήσει η ίδια τη διάσωση της (!) και όταν αυτή αρνήθηκε σθεναρά ζητώντας περισσότερο χρόνο για να αποδείξει ότι μπορεί να τα καταφέρει μόνη της και να αποφύγει, όπως χαρακτηριστικά ειπώθηκε, την ‘ταπείνωση’, η τρόικα εξήγησε ότι πρέπει να το κάνει για το καλό … της Ευρώπης.

Μετά από τη δεύτερη πράξη στην υπόθεση ‘ευρωπαϊκή κρίση’ τα στοιχεία είναι πλέον υπέρ αρκετά για να αποδείξουν πως το σχέδιο διάσωσης των δανειστών, του ευρώ και της ΕΕ (και όπως θα φανεί και από άλλες περιπτώσεις και του ΔΝΤ, της Βρετανίας και των ΗΠΑ) περνά μέσα από την εξαντλητική ταλαιπωρία της Ελλάδας και κατά πάσα πιθανότητας της Ιρλανδίας και ίσως και άλλων περιφερειακών ευρωπαϊκών κρατών.

Και ενώ κανείς δε μπορεί να αρνηθεί την ευθύνη της Ελλάδας (αλλά και της Ιρλανδίας) για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει αλλά ούτε και υπάρχει κανείς που να μη θέλει να ληφθούν εκείνα τα μέτρα που θα εξασφαλίσουν ένα καλύτερο αύριο για όλους, αυτό που δείχνουν τα στοιχεία είναι πως ο δρόμος στον οποίο έχει μπει η χώρα είναι πιθανόν όχι μόνο να μην είναι ο πιο ο πιο ασφαλής, ο πιο ιδανικός και ο πιο σύντομος για την έξοδο από την κρίση και την ουσιαστική βελτίωση της ελληνικής οικονομίας αλλά αντίθετα ο πλέον επικίνδυνος, προβληματικός και μακρύς.