Σκέψεις που σε φέρνουν σε απόγνωση, αλλα ειναι οι σκέψεις που κάνουμε όλοι βλέποντας όσα διαδραματίζονται στο παιδαριωδες και εγωιστικο πολιτικό σκηνικό

Έχει το πολιτικό μας σύστημα αφουγκραστεί αυτό που ζητούν επτά στους δέκα Έλληνες; Μια κυβέρνηση ευρύτερης στήριξης;

ΑΥΤΗ η κυβέρνηση αναλάμβανει τη διαπραγμάτευση του μεσοπρόθεσμου με τους δανειστές μας, αποδεχόμενη θυσίες, αλλά βάζει και "κόκκινες γραμμές" που θα προέρχονταν από ισχυρότατη κοινοβουλευτική πλειο-ψηφία;

ΑΥΤΗ η κυβέρνηση μπορει να αναλάβει τη ριζική αναδιάρθρωση του σπάταλου και αναποτελεσματικού κράτους;

ΑΥΤΗ η κυβέρνηση μπορεί να θεσπίσει κανόνες κατά των οργανωμένων συμφερόντων που λυμαίνονται το κρατικό χρήμα; Και εάν ναι γιατί δεν το έχει κάνει ακόμη;

Αυτή η κυβέρνηση μπορεί να υλοποιήσει μέτρα που η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών θέλει εδώ και χρόνια και η εκάστοτε εξουσία δεν τολμά; Όπως η ασυλία των βουλευτών που παρανομούν, η άρση της μονιμότητας στο δημόσιο για τους κακούς λειτουργούς, το παράλογο καθεστώς του ασύλου που καλύπτει πεζοδρόμια με λαθρεμπόρους, η λειτουργία ιδιωτικών παν/μίων και πολλά ακόμα;

Μπορεί αυτή η κυβέρνηση να κάνει δημοψήφισμα με ένα συγκεκριμένο ερώτημα; Νομιμοποιείται να διαχειρίζεται όσα διαχειρίζεται; Να θυμίσουμε πως η εντολή που δόθηκε σε αυτή τη κυβέρνηση ΔΕΝ ήταν για όσα μας έφερε κι εξακολουθεί να μας φέρνει...

Τότε το διακύβευμα τους ήταν το ´´λεφτά υπάρχουν´´ και μπορούμε να τα διαχειριστούμε προς όφελος των πολλών καί ξαφνικά φτάσαμε αισίως στο ´´μαζί τα φάγαμε´´...Ποια, Πότε; Με ποιο τροπο;...

Εδώ που φτάσαμε, μπορούν όλα αυτά να γίνουν μέσα σε λίγες εβδομάδες αφού δεν υπάρχει ούτε δευτερόλεπτο για χάσιμο;

Εχουμε ηγέτες που θα μπορούσαν να σηκώσουν αυτό το βάρος και να θυσιάσουν λίγη από την προσωπική τους εξουσία για να αποκαταστήσουν μέρος της ζημίας που επέφερε η διαχρονική πολιτική των κομμάτων τους;

Εάν ναι, τότε  Ι Σ Ω Σ  να μπορέσαμε να ελπίσουμε ξανά σε ένα καλύτερο αύριο και σε μια καλύτερη Ελλάδα.

Αλλά δυστυχώς δεν τους έχουμε...

Για αυτό και έχουμε περιέλθει σε πλήρη απόγνωση και βρισκόμαστε στα όρια της κατάθλιψης...Και ισως και μακρυτερα...Και αυτή η διαδικασία τέλος δεν έχει...

Σάββας Σάββας

Επικεφαλής Ενότητας Πολιτών

Τό δίς ἐξαμαρτεῖν οὐκ ἀνδρός σοφοῦ

Ένα χρόνο πριν, ο υπουργός οικονομικών Γ. Παπακων/νου υποσχόταν ότι αν χρειαστούν πρόσθετα μέτρα πέραν των επαχθών του Μαΐου του 2010 δεν θα ήταν εκείνος που θα τα αποφάσιζε. Επειδή θα σήμαιναν αποτυχία της πολιτικής του, είχε δεσμευτεί ότι θα παραιτηθεί από τη θέση του.

Τόσο σίγουρος δήλωνε ότι η συνταγή του ήταν η σωστή. Σήμερα ένα χρόνο μετά, ανακοίνωσε νέα σκληρότατα μέτρα.

Ανάμεσα στις αιτίες που επικαλέστηκε για την ανάγκη νέων μέτρων ήταν η ύφεση που αποδείχθηκε κατά πολύ μεγαλύτερη από αυτή που υπολόγιζε. Βέβαια όλοι του είχαν επισημάνει εξ αρχής ότι τα σκληρά μέτρα που είχε λάβει-έκτακτες εισφορές, μειώσεις μισθών και συντάξεων κλπ- θα προκαλούσαν αυτή τη βαθειά ύφεση. Όμως εκείνος επέμενε ότι αυτή η εκτίμηση ήταν λάθος.

Τελικώς λάθος απεδείχθη ο υπουργός, όπως ο ίδιος ομολόγησε. Και για να διορθώσει αυτό το λάθος ξαναπήρε μέτρα αντί να παραιτηθεί όπως είχε δεσμευτεί. Και τα μέτρα ήταν της ίδιας λογικής με τα περσινά, αυτά που προκάλεσαν τη μεγάλη ύφεση, δηλαδή την ανάγκη για νέα μέτρα. Έβαλε κι άλλους φόρους και έκτακτες εισφορές. Αυτή τη φορά πιο επαχθείς. Και σε πιο πολλούς.

Και το έκανε για να μαζέψει έσοδα. Αλλά όπως και πέρυσι επειδή θα παράξει ακόμα μεγαλύτερη ύφεση θα μαζέψει λιγότερα έσοδα.  Δηλαδή οι Έλληνες θα γίνουν κατά πολύ φτωχότεροι για να καλυφθεί ένα δυσανάλογα μικρό μέρος του ελλείμματος. Με την ίδια αποτυχημένη συνταγή.

Το να διαπράξει κάποιος ένα λάθος δε σημαίνει ότι πρέπει να παραιτηθεί ακόμη και αν ο ίδιος έχει δεσμευτεί γι' αυτό. Γιατί μπορεί να το αντιληφθεί και να το διορθώσει.

Όμως το να διαπράττει το ίδιο πρόσωπο το ίδιο λάθος και να επιμένει ότι πράττει το σωστό καθιστά εκείνον μοιραίο και την πολιτική του ολέθρια.

ΣΑΒΒΑΣ Ι. ΣΑΒΒΑΣ

Επικεφαλής Ενότητας Πολιτών