Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος οι γιορτές γύρω από το Πολυτεχνείο θα επαναληφθούν για να δώσουν αφορμή στην τηλεόραση και τα ραδιόφωνα να πουν πως: "Οι εορτασμοί του Πολυτεχνείου, που ήταν μια αυθόρμητη εκδήλωση δίψας για ελευθερία, σήμερα δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία "άδεια χωρίς νόημα και προοπτική, μάζωξη ανθρώπων που περιμένουν να χτυπηθούν με τους "γνωστούς αγνώστους" κουκουλοφόρους..."
Είναι αυτή η πραγματικότητα όμως, για τους περισσότερους από εμάς;
Έχουμε την ίδια αντίληψη με εκείνους τους αριβίστες της κοινωνικής ισότητας, που αρπάζουν κάθε ευκαιρία για να φορέσουν την μάσκα του συντετριμμένου αγωνιστή θρηνώντας και κλαψουρίζοντας γύρω από το κουφάρι του Πολυτεχνείου;
Έχουν την δύναμη εκείνοι, την κραυγή αγώνα και ελπίδας, "ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" να την αρπάξουν μέσα από την ψυχή μας;
Τα παιδιά εκείνα πάλεψαν για ΨΩΜΙ- ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
Οι αυτοπροσδιορισμένοι σαν "γενιά του Πολυτεχνείου", με την δική μας ανοχή, μπόρεσαν και μετέτρεψαν το Άγιο εκείνο, και πάντοτε επίκαιρο σύνθημα, ΨΩΜΙ- ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, σε ΜΙΖΑ-ΑΡΠΑΧΤΗ-ΛΑΜΟΓΙΑ...
Απο τον Ιούλιο 1974 και για 36+1 χρόνια ένας συρφετός από αδίστακτους αριβίστες ίδρυσαν την "Ηρωες Πολυτεχνείου ΑΕ" φορώντας την μάσκα του "αριστερού", του "σοσιαλιστή", του "προοδευτικού διανοούμενου", ακόμη και του "πρωτοπόρου καλλιτέχνη", ακόμη και του "τίμιου δεξιού", και έχουν πέσει σαν πεινασμένες ακρίδες πάνω στην χώρα καταβροχθίζοντας τον πλούτο της και τις ελπίδες μας.
36+1 χρόνια μετά, τα παιδιά εκείνα, που με ενθουσιασμό, αυθορμητισμό, αυταπάρνηση, πίστη και ανιδιοτέλεια διεκδικούσαν ένα καλύτερο αύριο είδαν τον αγώνα τους να πέφτει στα νύχια αυτοεξόριστων περιπατητών του Quartier Latin που επέστρεψαν σαν σωτήρες όταν αποκαταστάθηκε η δημοκρατία και διαφόρων άλλων που από πρωταγωνιστές του αντιδικτατορικού αγώνα μετεξελίχθηκαν σε πολιτικούς κομισάριους, κυνικούς διαχειριστές της εξουσίας, υπηρέτες των συμφερόντων των αφεντικών τους, έτοιμους να υποθηκεύσουν την χώρα και το μέλλον της, τυφλοί εντολοδόχοι και εκτελεστές των κελευσμάτων της Νέας Τάξης.
Το ΨΩΜΙ για το οποίο πάλεψαν εκείνα τα παιδιά, γίνεται όλο και πιο μαύρο και μπορεί σε λίγο να μην υπάρχει.
Οι θιασώτες της κοινωνικής ισότητας το έκαναν παντεσπάνι για τους εαυτούς τους.
Η λεγόμενη “γενιά του Πολυτεχνείου” μεταλλάχθηκε όπως η προβατίνα Ντόλι, στην παρέα της Μυκόνου που προχώρησε χωρίς ενδοιασμούς στην λεηλασία του δημοσίου χρήματος και των φυσικών θησαυρών της χώρας ΠΑΝΤΑ "στο όνομα του λαού."
Η ΠΑΙΔΕΙΑ μας προδόθηκε.
Τα σχολεία, τα Πανεπιστήμια, αντί για κέντρα μάθησης και γνώσης έχουν πέσει στα χέρια μικρονοϊκών μειοψηφιών που τα έχουν μετατρέψει σε κέντρα βαρβαρότητας και εκχυδαϊσμού, προπηλακίζοντας οποιονδήποτε υψώσει φωνή διαμαρτυρίας, έχοντας τις πλάτες γερά καλυμμένες από πολιτικές ηγεσίες.
Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ έχει πάει περίπατο.
Από κοινό αγαθό, έχει γίνει κοινή του πεζοδρομίου και του Internet, που μπορεί να την αγοράσει ο κάθε αγύρτης του σύγχρονου παρακράτους...
Το ΕΑΤ/ΕΣΑ δεν υπάρχει πια.
Άλλαξε όνομα. Έγινε αντιεξουCIAστές και βρίσκεται εδώ για να ρίχνει "συγκεκριμένα ποσά βίας" σε όσους αρνούνται την υποταγή.
Τα ΜΜΕ με καταπληκτική ομοιομορφία, ομοιομορφία που θα ζήλευε και η χούντα, βυσσοδομούν, χλευάζουν ασύστολα όποιον τολμήσει να μιλήσει για πατρίδα, Θράκη, Ιμια, Κύπρο, Θρησκεία, Έθνος, καλλιεργώντας την πλέον βάναυση μισαλλοδοξία και μίσος εναντίον κάθε πατριωτικής θέσης.
Το ''εορταστικό πανηγύρι στις 17 του Νοέμβρη'' θα τελειώσει με την πορεία προς την αμερικάνικη πρεσβεία και φυσικά με τα απαραίτητα επεισόδια προς "γνώσιν και συμμόρφωσιν", με κύριο στόχο ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΚΑΤΕΒΟΥΜΕ ΣΕ ΠΟΡΕΙΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ, ποντάροντας στον φόβο μας που προέρχεται από τις υποχρεώσεις μας, αλλά κυρίως για να μπορέσουν τα ντόπια "τσιράκια να ποζάρουν ως τιμητές" και να αποκτήσουν το άλλοθι που τους χρειάζεται, ώστε την επόμενη μέρα να συνεχίσουν την προσπάθεια αποδόμησης, (Σωτηρία το λένε αυτοί), του Έθνους.
Η Πορεία του Πολυτεχνείου έτσι όπως την κατάντησε "Η ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ" δείχνει όλη την προσπάθεια εμπαιγμού των Ελλήνων. Με το ένα χέρι θα σηκώνουν την σφιγμένη γροθιά του αντι-αμερικανισμού και με το άλλο θα αρπάζουν τα δολάρια για να ξαναγράψουν την ιστορία μας. ¨
Θα ξεπουλήσουν και μερικά στρέμματα ελληνικής γης για να κοιμόμαστε ήσυχοι.
Έχουν ήδη πλήξει, αλλά θέλουν να πλήξουν πιο βαθιά, τις πολιτισμικές μας ρίζες. Δηλαδή τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά μας αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουν κάθε δυνατότητα να αναπτυχθούμε, να διακριθούμε, ώστε να συνετιστούμε και να μην παρενοχλούμε τα μεγάλα στρατηγικά συμφέροντα της Νέας Τάξης στην νευραλγική περιοχή των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου.
Θέλουν να εμπαίζουν την θρησκεία μας, τα ήθη και έθιμά μας, ώστε να μας κάνουν από λαό υποκείμενο της ιστορίας σε αντικείμενο καταναλωτικής υστερίας.
Άς τους διαψεύσουμε...
Όλοι εμείς που έχουμε στην καρδιά μας την ελπίδα ζωντανή και την αίσθηση του χρέους προς εκείνους τους άγνωστους ίσως μεταξύ τους, που συστρατεύτηκαν την ημέρα εκείνη, και δεν μάθαμε ποτέ το ονόματα όλων τους...'Ισως και γιατί οι ίδιοι το επεδίωξαν. Γιατί ότι έκαναν, το έκαναν από την ψυχή τους. Δεν το έκαναν για την επωνυμία....
Μεθαύριο ας πάμε στην Άγια Πορεία και ας φωνάξουμε δυνατά τα ίδια επίκαιρα συνθήματα του τότε "ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" ...
Η Ελλάδα δεν είναι μοίρα, η Ελλάδα είναι επιλογή μας είπε ο κ. Παπανδρέου το βράδυ της 09/11...Ίσως για τον κ. Παπανδρέου ναναι έτσι...Η Ελλάδα, όμως, για εμάς όλους ΔΕΝ είναι επιλογή...
Η ΕΛΛΑΔΑ είναι προνόμιο...
Το παρελθόν μας είναι η κινητήρια δύναμη που μας οδηγεί στο μέλλον.
Αυτό το παρελθόν τους πήγε ως εκεί και το έκαναν με την ψυχή τους και ίσως και με φόβο... Αλλά έμειναν εκεί και πάλεψαν γιατί εκεί τους έταξε η ψυχή τους.
Γιατί γεννηθήκαμε Έλληνες και αγωνιζόμαστε με αυταπάρνηση και πάθος.
Έχουμε το προνόμια να κουβαλάμε μέσα μας την απέραντη, ασυμβίβαστη, άσβεστη λατρεία για αυτήν εδώ την ξέρα...
«Εσμέν γαρ Έλληνες το γένος ως τε η φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί»...
Γεννηθήκαμε με το προνόμιο που μας παρέδωσαν τα τελευταία λόγια του Έλληνα αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Παλαιολόγου.
"Το δε την Πόλιν σοι δούναι, ουτ΄ εμόν εστίν ουτ΄ άλλου των κατοικούντων εν ταύτη. Κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών"
Μας φοβούνται...
Και ξέρουν...
Και καταλαβαίνουν...
Όσο κοιμόμαστε είναι ήσυχοι...
Άς το καταλάβουμε κι εμείς...
ΚΑΙ ΑΣ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ...
Το χρωστάμε...
ΣΑΒΒΑΣ Ι. ΣΑΒΒΑΣ
Επικεφαλής "ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΠΟΛΙΤΩΝ"
Το πολυτεχνείο σε αριθμούς:
ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ:
866 συλλήψεις (716 άντρες & 150 γυναίκες), ειδικότερα:
456 εργάτες - οικοδόμοι
49 φοιτητές του Πολυτεχνείου
268 φοιτητές άλλων σχολών
74 μαθητές/τριες γυμνασίων
ΘΥΜΑΤΑ:
1. Από τα σώματα ασφαλείας (αστυνομία - χωροφυλακή)
13 φόνοι
83 απόπειρες ανθρωποκτονίας
(81 άντρες & 15 γυναίκες)
750 τραυματισμοί πολιτών
2. Από τον στρατό
11 φόνοι
45 απόπειρες ανθρωποκτονίας
(45 άντερς & 11 γυναίκες)
350 τραυματισμοί πολιτών
Η ΕΠΙΣΗΜΗ ΛΙΣΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΩΣΤΟΙ ΝΕΚΡΟΙ:
Η λίστα που διαβάζεται κάθε χρόνο στην επέτειο του πολιτεχνείου περιλαμβάνει 88 ονόματα μέσα στην οποιά περιλαμβάνονται τα θύματα της χούντας από την 21/5/1967 έως και την 23/7/1974.
Οι επίσημοι νεκροί της βραδυάς του πολυτεχνείου με ονοματεπώνυμο ανέρχονται στους 23.
OI 23 ΝΕΚΡΟΙ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ:
16 Νοεμβρίου 1973...
1. Σπυρίδων Κοντομάρης (ετών 57, 20.30)
2. Διομίδης Κομνηνός (ετών 17, 21.30)
3. Σωκράτης Μιχαήλ (ετών 57, μεταξύ 22.30 & 23.00)
4. Βασίλειος Φάμελλος (ετών 26, 23.30)
5. Torill Engeland Magrette (ετών 22, 23.30)
6. Γεώργιος Σαμούρης (ετών 22, 24.00)
7. Δημήτριος Κυριακόπουλος (βραδυνή ώρα - κατέληξε 19/11/73)
8. Σπύρος Μαρίνος (Γεωργαράς) (ετών 35, βραδυνή ώρα)
17 Νοεμβρίου 1973...
9. Νικόλαος Μαρκούλης (ετών 24 , πρωινή ώρα, κατέληξε 19/11/73)
10. Αικατερίνη Αργυροπούλου (ετών 76, 10.00, κατέληξε Μάϊο '74)
11. Στυλιανός Καραγεωργής (ετών 19, 10.15)
12. Μάρκος Καραμανής (ετών 23, 10.30)
13. Αλέξανδρος Σπαρτίδης (ετών 16, 10.30-11.00)
14. Δημήτριος Παπαϊωάννου (ετών 60, 11.30)
15. Γεώργιος Γερτζίδης (ετών 48, 11.30)
16. Βασιλική Μπεκιάρη (ετών 17, 12.00)
17. Δημήτρης Θεοδωράς (ετών 5 1/2, 13.00)
18. Αλέξανδρος Βασίλειος (Μπασρί) Καράκας (ετών 43, 13.00)
18 Νοεμβρίου 1973...
19. Αλέξανδρος Παπαθανασίου (ετών 59, 10.00)
20. Ανδρέας Κούμπος (ετών 63, 11.00, κατέληξε στις 30/1/1974)
21. Μιχαήλ Μυρογιάννης (ετών 20, 12.00)
22. Κυριάκος Παντελεάκης (ετών 43, 12.00-12.30)
23. Ευστάθιος Κολινιάτης (κατέληξε στις 21/11/73)
Να σημειωθεί εδώ ότι ο τρόπος δολοφονίας των παραπάνω πολιτών, είναι ίδιος και απαράλλακτος στις περισσότερες των περιπτώσεων.
1. Πυρά αντρών της φρουράς του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως
2. Έντονη ρίψη δακρυγόνων αερίων
3. Πυρά, ξυλοκόπημα μέχρι θανάτου (συνήθως με συμπαγείς μεταλλικές ράβδους) από άντρες της Αστυνομίας
4. Πυρά στρατιωτικής περιπόλου + Πεζοναυτών κ.α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου