Είμαστε όλοι αγανακτισμένοι!

Προσπαθώντας να δώ τι ακριβώς και πού πηγαίνει όλο αυτό με τους Αγανακτισμένους εδώ και 8 ημέρες και έχοντας πολλά στο μυαλό μου, σκεφτόμουν πως κανένα κόμμα, καμιά οργάνωση, κανένας συνδικαλιστικός φορέας δεν μπορεί να πετύχει αυτό που γίνεται αυθόρμητα…

Πολύ μικρή σημασία έχει αν είναι 1.000 ή 5.000 ή 13.000 ή 80.000 ή 100.000 οι αγανακτισμένοι που βρίσκονται εκεί κάτω...Στην πραγματικότητα είμαστε πολλοί περισσότεροι, οι Αγανακτισμένοι, απλά δεν κατεβαίνουμε όλοι στο Σύνταγμα και ίσως κακώς...

Πήγαν Σύνταγμα, φίλοι και γνωστοί μου, που πριν από μερικούς μήνες θεωρούσαν ότι είναι πιο πιθανό να πάνε στη Σελήνη, παρά σε διαδήλωση διαμαρτυρίας.

Και πήραν μαζί και τα παιδιά τους.

Και θέλουν να ξαναπάνε. Και θα ξαναπάνε σήμερα...

Ενώσαν την φωνή τους με όλους εκείνους που φώναζαν.

Και όλοι εκείνοι που είναι εκεί και φωνάζουν, δε ζητάνε να αλλάξει η κυβέρνηση ή το πολίτευμα.

Λένε απλά ότι δεν πάει άλλο...

Δεν ανέχονται την ανικανότητα του πολιτικού προσωπικού που σπαταλά δημόσιο χρήμα, της χώρας ή δανεικό, και μετά απομυζά τους πολίτες της για να πληρώσει τα δανεικά.

Που κυβερνά ή αντιπολιτεύεται ανεύθυνα, καιροσκοπικά, υποκριτικά…

Και εάν η ανησυχία κάποιων είναι οι μούτζες, οι άνθρωποι μουντζώνουν προς τη Βουλή. Όχι προς αυτό που συμβολίζει. Αλλά ως προς αυτό, το πολιτικό προσωπικό που περιέχει.

Και μπορεί να αδικούν ορισμένους από τους πολιτικούς. ίσως πάλι όχι...

Αλλά είναι αγανακτισμένοι. 

ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΟΙ…

ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ...

ΓΙΑΤΙ; ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ;

Για τη Σύσκεψη των Πολιτικών Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και για την εξοργιστική αδυναμία του υφιστάμενου πολιτικού συστήματος να αρθεί στο ύψος των σημερινών, εξαιρετικά κρίσιμων περιστάσεων.

Για την ομολογημένη πλέον ΚΑΙ από την ίδια την κυβέρνηση αποτυχία του Μνημονίου, έναν χρόνο μετά και 20 μήνες διακυβέρνησης, αλλά και για τους πολιτικούς αρχηγούς, που γι’ άλλη μια φορά αποδείχθηκαν παντελώς ανίκανοι και μικροί να υπερβούν τα προσωπικά και κομματικά τους συμφέροντα και να συνεννοηθούν στοιχειωδώς για την έξοδο της χώρας από τη βαθιά και πολύπλευρη κρίση.

Για το φθαρμένο και διεφθαρμένο πολιτικό προσωπικό που μας οδήγησε μέχρις εδώ, στο τελευταίο σκαλοπάτι, στη σκάλα του κακού, και που τώρα εμφανίζεται υποκριτικά έτοιμο να μας... σώσει!

Για τις «λευκές επιταγές» που δώσαμε στους κατά καιρούς ταγούς μας, για τις προδοσίες που ανεχθήκαμε…

ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΛΑΘΗ…

Γιατί την ώρα που τα παιδιά ήταν στο Σύνταγμα και ο Μίκης Θεοδωράκης με τους Πανεπιστημιακούς στα Προπύλαια εμψύχωναν τον κόσμο, κάνοντας λόγο στις ομιλίες τους πως το σύστημα μας δεν είναι πλέον Δημοκρατία, η Τρόϊκα με την κυβέρνηση τα ''έβρισκαν εν κρυπτώ’’ καταλύοντας κάθε έννοια Δημοκρατίας, συμφωνώντας στα μέτρα του ‘’Μεσοπρόθεσμου’’, συμφωνώντας σε πολλά σκληρά μέτρα αλλά κυρίως καθιερώνοντας την γενιά των 550 ευρώ, μειώνοντας κατά 20% την ΓΣΣΕ για τους νεοπροσληφθέντες από 18-25 ετών…

Και δεν με στεναχωρεί, ούτε και κινδυνεύει η Δημοκρατία μας από ανθρώπους που κλείνουν τον δρόμο στον Βουλευτή έστω βίαια, προσπαθώντας να τον κάνουν να σταθεί και να ακούσει επιτέλους την αγωνία τους, για το ανύπαρκτο μέλλον στην Ελλάδα... Η Δημοκρατία μας κινδυνεύει από αυτόν τον Βουλευτή που αντί να σταθεί να ακούσει, τρέχει μέσα στον Εθνικό Κήπο να ‘’σωθεί’’ από όσα ο ίδιος προκάλεσε με την ψήφο του και την ανοχή του… Και αυτό βία είναι…Και η Βία φέρνει βία…

Και μου αρέσει που τελικά συμφωνήσαμε με τον Αντιπρόεδρο που δήλωσε ''εξόχως ενοχλημένος και ταπεινωμένος'' για όσα συνέβησαν χτές έξω από την Βουλή, από ανθρώπους που έχασαν την δουλειά τους και εδώ και 20 μήνες κατηγορούνται για το χάλι της χώρας, από αυτούς τους ίδιους που για να υφαρπάξουν την ψήφο, διόριζαν ασύστολα… 20 Μήνες ακριβώς την ίδια ενόχληση και ταπείνωση νοιώθουμε κ. Αντιπρόεδρε…

Γιαυτό πιστεύω πως η μόνη αχτίδα ελπίδας σε αυτήν τη μαύρη, ζοφερή και μίζερη εικόνα της πολιτικής μας ζωής, της τόσο φθαρμένης και διεφθαρμένης είναι αυτά τα νέα παιδιά, οι Αγανακτισμένοι…Χωρίς εισαγωγικά και ίσως με κεφαλαία…

ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ...

Όλοι εκείνοι οι άνθρωποι που ξεσηκώθηκαν και γεμίζουν τους δρόμους, τις πλατείες και τις καρδιές μας με τις ειρηνικές διαμαρτυρίες τους.

Και η πλατεία και ο δρόμος έχουν την δική τους ιστορία...Την ιστορία που γράφουν οι παρέες κάθε απόγευμα στις 6...

ΣΑΒΒΑΣ Ι.ΣΑΒΒΑΣ

Επικεφαλής της ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΠΟΛΙΤΩΝ