''Άντε ρε Καραγκιόζη...''

Διαβάζω στους τίτλους των ειδήσεων:

«Χωρίς θέρμανση, λόγω περικοπών, τα σχολεία στην Κοζάνη»

«Έρχεται η τρόικα την Πέμπτη»

«Πρόωρες εκλογές «βλέπει» ο Γ. Καρατζαφέρης»

Την ίδια ώρα…

«Πάνω από 800.000 οι άνεργοι το Δεκέμβριο του 2010. Οι 151.045 από αυτούς δεν αναζητούν εργασία, απογοητευμένοι από τις ανύπαρκτες υπηρεσίες του ΟΑΕΔ και την τραγική κατάσταση της αγοράς (Λουκέτα και Απολύσεις).»

«Σύμφωνα με τα στοιχεία του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας η μαύρη εργασία στη χώρα μας φθάνει το 25% και σύμφωνα με τους υπολογισμούς του ΟΟΣΑ το 28,2% με αποτέλεσμα η εισφοροδιαφυγή να φτάνει στο ποσόν των 10 δις ευρώ.»

Κι ενώ ο κόσμος χάνεται…

«Πίσω από την Κούλα τρέχει πάλι ο Γιάννης και κάτω από το θυμό και την οργή είναι εμφανές το άσβεστο πάθος του ζευγαριού που γνωρίσαμε μέσα από τις εκπομπές της Αννίτας Πάνια. Για την ιστορία, ο Γιάννης ζηλεύει τον Πακιστανό εραστή γυναίκας του...»

Αυτό όμως που με πείραξε περισσότερο κι ας φαίνεται απίστευτο (κι με συγχωρήσουν οι ξυλιασμένοι μαθητές των σχολείων, όπου δεν έχουν θέρμανση λόγω «περικοπών, ας με συγχωρήσει και η Κούλα) ήταν η είδηση:

«Σούργελα έγιναν χτες στο δελτίο ειδήσεων του Μega με το να τσακώνονται οι δημοσιοκάφροι του με τον πολιτικάντη, βουλευτή της Ν.Δ Κ. Τζαβάρα, για το ποιος είναι μεγαλύτερος καραγκιόζης.»

Εξανίσταμαι με μερικούς που έχουν το θράσος να απευθύνουν τον χαρακτηρισμό για βρισιά και να συγκρίνουν τον Καραγκιόζη κι ότι αυτός συμβολίζει, αιώνες τώρα, με γραφικά πρόσωπα.

'' Ένθεν κι ένθεν, εκείθεν και εντεύθεν του γραφείου''...

Ο καραγκιόζης ήταν κάποιος που είχε να τα «φέρει βόλτα» με γυναίκα και παιδιά.

Που έμενε σε ένα παλιόσπιτο.

Που τον έκοβε η λόρδα αλλά πάντα, ευτυχώς, τα κατάφερνε να τους βολέψει όλους…

Που είχε κι έναν κρυφό έρωτα…!!! Κι έναν φίλο που βοήθαγε…

Λίγο μπατίρης, πειραχτήρι, λαϊκός φιλόσοφος που όλα "τα πιάνει" τα σχολιάζει και τα σατιρίζει!

Που τα παιδιά του ήταν καταδικασμένα όταν μεγαλώσουν να γίνουν κι αυτά σαν τον μπαμπά τους…

Οικογενειοκρατία θα μου πείτε…

Ναι, αλλά με άλλον τρόπο….

Τα παιδιά του καραγκιόζη δεν θα γίνονταν ΠΟΤΕ Δεληγκέκας…

Όχι. Καραγκιόζηδες ΜΟΝΟ θα τους επέτρεπαν να γινόταν. Όχι παραπάνω…

Σας θυμίζει κάτι η ζωή του καραγκιόζη, ε;

Σας θυμίζει την δική μας ζωή και το δικό μας κυνηγητό ζωής.

Σας θυμίζει μήπως τα όνειρα που έκανε ο καθένας μας παλιότερα και με ποια ανασφάλεια ζούμε τώρα.

Εάν θα έχουμε δουλειά αύριο, χρήματα να καλύψουμε τα απολύτως βασικά.

Και ποιο θέλαμε να είναι το μέλλον του παιδιού μας και που πάει τώρα όλο αυτό.

Νομίζω πως όλοι εμείς είμαστε «ο Καραγκιόζης» της ιστορίας.

Όχι με την έννοια που δώσαμε στην λέξη.

Γιατί στην εποχή μας πολλές έννοιες παρερμηνεύονται.

Και ο Καραγκιόζης, από λαϊκός ήρωας και φτωχός οικογενειάρχης, μετατρέπεται σε κάτι προσβλητικό για τις ανάγκες μιας διαφωνίας, ενός καυγά. Κρατάμε μόνο την πλευρά του χαρακτήρα του τη δουλική, την κατεργάρικη, την μπαμπέσικη και την χρησιμοποιούμε ως προσβολή.

Όμως κανείς δεν δικαιούται να θίγει τον καραγκιόζη και να τον ανακατεύει στις βρωμο-δουλειές του.

Αλλά όλα γίνονται για κάποιον λόγο.

Γιατί στο «γύρω γύρω όλοι» συνήθως στην μέση είναι «ο Μανώλης», αλλά τον τελευταίο καιρό και το νοιώθουμε λίγο πολύ όλοι αυτό, στην μέση (και μάλιστα του πουθενά) βρισκόμαστε εμείς…

Γιατί το θέατρο σκιών ήταν πάντα στο αίμα μας. Μόνο που τώρα εμείς είμαστε στο φώς της ανάκρισης και του φοροκυνηγητού κι εκείνοι στην σκιά…

Κι αν κάποιοι θίγονται στην λέξη «καραγκιόζης» οι υπόλοιποι καταλαβαίνουν... Προσπερνούν τον θυμό και συμφωνούμε…

Η ίσως διαφωνούμε, αλλά σίγουρα λίγο λίγο καταλαβαίνουμε τι γίνεται και πως παίζεται το παιχνίδι στην πλάτη μας…

Τώρα καταλάβαμε γιατί πριονίσανε την παιδεία και την υποβάθμισαν σε "εκπαίδευση"…

Καταλάβαμε γιατί κατέστρεψαν μεγάλες υγιείς ελληνικές βιομηχανίες (ΙΖΟΛΑ, ΠΙΤΣΟΣ, ΕΣΚΙΜΟ, ΠΕΙΡΑΙΚΗ ΠΑΤΡΑΙΚΗ, ΑΙΓΑΙΟ, ΧΡΩΠΕΙ, ΠΥΡΚΑΛ).

Γιατί έκαψαν στην δεκαετία του ‘80 (αν θυμάμαι καλά σε διάστημα λίγων μηνών) μεγάλα ελληνικά πολυκαταστήματα (ΜΙΝΙΟΝ, ΚΑΤΡΑΝΤΖΟΣ ΣΠΟΡ, ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΚΛΑΟΥΔΑΤΟΣ.)

Για να βρουν άνετα χώρο, χωρίς προσπάθεια, τα μεγαλοκαταστήματα, που διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να μπουν στην ελληνική αγορά....

Καταλάβαμε τώρα γιατί μας δίνανε τζάμπα κάρτες οι τράπεζες…

Για να μας πάρουν το πατρικό. Το σπιτικό μας… 

Κι εμείς αγοράζαμε όμορφα σπίτια αλλά δεν αγοράζαμε «σπιτικό».
Γιαυτό και δεν μπόρεσαν στις περισσότερες περιπτώσεις να μας κρατήσουν μέσα τους αγαπημένους....

Με νούμερα εικονικά τις περισσότερες φορές, μας πήραν και μας παίρνουνε το σπίτι, το χωράφι, το μαγαζί.
Όσα απέμειναν.

Τώρα καταλάβαμε γιατί μας "χώσανε" στο χρηματιστήριο.

Γιατί όταν ο πρωθυπουργός τής χώρας προέτρεπε τον απλό κόσμο να βάλει το κομπόδεμά του στο στημένο παιγνίδι τού χρηματιστηρίου, δεν εννοούσε ακριβώς τις παραγωγικές επενδύσεις, αλλά τον τζόγο.

Καταλάβαμε τώρα πως κάποιοι γίνανε πάμπλουτοι σε μια νύχτα ανταλλάσσοντας τον πλούτο μας, τον ιδρώτα μας, με αέρα…

Καταλάβαμε τώρα γιατί γουστάρουν τόσο την... "ελεύθερη αγορά"…

Καταλάβαμε τώρα γιατί αγαπάνε τους "μη νόμιμους μετανάστες"…

Για να κάνουν με τη δυστυχία εκείνων κι' εμάς πιο δυστυχισμένους.

Καταλάβαμε τώρα γιατί μας πουλάνε φθηνά τα χαζοκούτια…

Για να μας κάνουν να τρώμε κουτόχορτο στα λιβάδια των τούρκικων σήριαλ.

Για να μας πετάνε μπαλάκι από τη μεσημεριανή χαζοβιόλα στον απογευματινό πληρωμένο τελάλη. Από το πρωί μέχρι το βράδυ μια θλιβερή παρέλαση υπερεκτιμημένων "τίποτα", με καμιά ειδικότητα, στον αέρα.

Καταλάβαμε τώρα γιατί μας έδιωξαν από το χωριό και από τη γη μας, αφού ελέω ευρωπαϊκής ένωσης δεν μπορούμε ούτε να σπείρουμε ούτε να πουλήσουμε μόνοι μας τα προϊόντα μας. Πήραμε όμως μια θέση στο "δημόσιο" ως «κοπρίτες». Άσε που διαφθείραμε και τους πολιτικούς μας.

Καταλάβαμε τώρα γιατί πρέπει το ζευγάρι να δουλεύει σε δυο δουλειές, ενώ ο παππούς θα πρέπει να δουλεύει ακόμα και στα... 70 του

Για να μεγαλώνουν τα παιδιά μόνα τους χωρίς κανένα προσανατολισμό και αρχές.

Για να χαθεί η «καταραμένη» φυλή μας. Τούτο το ξέρουν πολύ καλά και γι' αυτό προωθούν την υπογεννητικότητα.

Καταλάβαμε τώρα γιατί στη Βουλή δεν υπάρχει σχεδόν κανένας σοβαρός άνθρωπος.

Επειδή δεν θέλει ν' ανήκει στον θίασο των 300 που προδιαγράφουν οι κομματικές λίστες, τις οποίες συντάσσουν οι ντόπιοι τοποτηρητές μαζί με τις "άγιες οικογένειες" τού τόπου.

Έτσι, στην Βουλή, που παίρνει αποφάσεις για το μέλλον μας, δεν θα βρείτε σήμερα σχεδόν κανέναν από τους λαμπρούς Έλληνες διανοητές και επιστήμονες.

Επειδή δεν είναι θεατρίνοι!

Καταλάβαμε τώρα γιατί μας κάνουν να ζούμε με έναν φόβο ριζωμένο και μια ανησυχία.

Τον φόβο της πτώχευσης, τον φόβο του Μαρτίου, τον φόβο της καταστροφής του κόσμου το 2012…

Αν μπορούσε λοιπόν ο καραγκιόζης να μιλήσει σήμερα θα μας έλεγε: ΕΣΕΙΣ ΓΕΛΑΤΕ Μ' ΕΜΕΝΑ ΚΙ' ΕΓΩ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΙΛΙΚΙΑ"....

Γιατί προσωπικά με ανησυχεί περισσότερο ότι όλα όσα πρεσβεύει, όλα τα προβλήματα που θίγει(φτώχια, δουλικότητα, βόλεμα, οικογενειακά θέματα, ρουσφέτια, ταξικές διαφορές, πλούσιοι και φτωχοί κτλ) είναι απολύτως επίκαιρα κι ας κοντεύει η ιστορία του 200 χρόνια στην Ελλάδα. Κι όχι μόνο βήματα προς το αισιόδοξο μέλλον δεν κάνουμε, αλλά οδεύουμε στο γκρεμό με βήμα ταχύ λέγοντας ο ένας τον άλλον ..."Άντε ρε Καραγκιόζη!"

Θοδωρής Τσέλας